Zaman-Uzay Teorisi, evrenin yapısı ve gelişimi hakkında birçok hipotez ve teoriyi birleştiren modern bir fiziksel teoridir. Bu teori, ünlü fizik bilimcisi Albert Einstein tarafından ilk olarak 1915 yılında görelilik teorisi olarak formüle edildi.
Görelilik teorisi, hareketli sistemlerde zamanın ve uzayın nasıl değiştiğini açıklamak için kullanıldı. Daha sonra, evrenin genişlemesi hakkındaki gözlemlerle birleştirilerek, Büyük Patlama teorisiyle birleştirildi.
Zaman-Uzay Teorisi'nin modern hali, teorik fizikçilerin evrenin sınırlarını genişletmek ve daha açıklayıcı hale getirmek için yaptıkları çalışmalarla geliştirildi. Bu çalışmalar, kuantum mekaniğinin ve cisimlerin davranışlarıyla ilgili diğer modellerin kullanımını da içermektedir.
Bununla birlikte, uzay-zamanın doğası ve temel soruların yanıtı hala belirsizdir ve fizikçiler teorik çalışmalarını sürdürmektedirler.
Görelilik teorisi, hareketli sistemlerde zamanın ve uzayın nasıl değiştiğini açıklamak için kullanıldı. Daha sonra, evrenin genişlemesi hakkındaki gözlemlerle birleştirilerek, Büyük Patlama teorisiyle birleştirildi.
Zaman-Uzay Teorisi'nin modern hali, teorik fizikçilerin evrenin sınırlarını genişletmek ve daha açıklayıcı hale getirmek için yaptıkları çalışmalarla geliştirildi. Bu çalışmalar, kuantum mekaniğinin ve cisimlerin davranışlarıyla ilgili diğer modellerin kullanımını da içermektedir.
Bununla birlikte, uzay-zamanın doğası ve temel soruların yanıtı hala belirsizdir ve fizikçiler teorik çalışmalarını sürdürmektedirler.