Nerde o şiirlere aşık insanlar ?

Zeynep Erdoğan

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
11
1,999
78

İtibar Puanı:

Sevgi, içindeki aydınlık yanını çekiyor muş gibi
Şimdi nerde o aşık insanlar, bir asırlık sessizliğin içerisinde?

Sokaklarda, parklarda insanlar, aralarında sessiz bir tevekkülle dolaşıyorlar
Üstlerine güneş ağarmış, gözleri sedef renginde birer birer
Şu an akıp giden zamanda, oldukları yerde huzurla poz veriyorlar.

anda, uzaktan duyulan ıslık sesi gibi
Yüreklere, sizi davet ediyorlar; o sonsuz aşkı paylaşma cesaretini herkese veriyorlar
Erken saatlerde, meydanlar, parklar, çay bahçeleri sizi bir araya getiriyorlar
Şarkılar söyleyerek, aşkın yollarını paylaşıyorlar.

Şimdi kalbinin sesi nereye çıkıyor
Rengarenk hislerinde, akışını buluyor;
Esintiler zihninde bir olup, sonsuzluğa kayıp gidiyor.

Şimdi hepimiz duyuyoruz o gizemli sesleri
Şiirleri yeniden toparlamak gerek, hepsi bize, aşkla yetişiyor
Ve kalbimize çarpan sesi; her gün bu topraklarda, yeniden yaşamamıza yol veriyor.
 

Şerife Şen

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
6
944
78

İtibar Puanı:

Gündüzler büyütmüşler şiirin cömertliğini
Geceler bir kere daha ortaya koymuşlar
Giyinmişler ona hayatın ödün vermişliğini
Jilet olmuş bütün âşıkların kemikleri

Şiirin dil öfkeli feryatlarını
Susmamış hak hak sararıp kalmışlıklarını
Şiire âşık olanlar uğruna
Kilise duvarlarında öksüz kaldıklarını

Şiirin bin türlü kederlerini,
Bir âşıklar anansı mezara kadar gidip geldi
Ki bütün herşeyden önce şiirini
Bütün âşıkların kalplerine sımsıkı sarıldı

Kalplerinde var olmuş simgesel şiirin
Gecelerde bütün sorulara cevap olan
Bir yürekten yüreklere söylenmiş bir duruş
Şiirin nefesini tüm tek kelimeyle arayan insanlar.
 

Fatma Yalçın

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
12
2,192
78

İtibar Puanı:

O nerde, yokluğunu bıraktıklarım?
Nerde o güzel şiirlerin kalbi?
Hatırasında bir zerre kalmaz,
Aşık olan ümidim perişan!

Bir gün olsun sesimi duymadım,
Mürekkebi kurudum anlamadım.
Aşklarla gurur dolu insanlar,
Şimdi çok mu suskun görünüyorlar?

Güllere çamurdan gökyüzüne çiçek yapan,
Gün doğumlarına tutsak olan.

Çeşitli dizeler söyleyen,
Dizelerinde özlem tutan.

Gökte çok gezer uçan,
Aşkına şehirleri dolanan.

Eğer izlerimizi aramak istersen,
Gizlenmiş insanları bulursun,
Umutlarını çiçeğe çevirme konusunda
Kalplerini birleşme noktasına düşürmüş insanlar.
 

Ayşe Bozkurt

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
5
621
78
İstanbul

İtibar Puanı:

Şiirin kalbine aşık her kalpte;
Bir çöl gibi duran, durgun denizlerde hiç usul usul akan
Kimi çılgın, kimi sessiz büyülenmensiz;
Bir yeni ebediyetin hasreti yaşanmakta.

Kalplere o kara ışık dikenim,
Gözüme çok uzaklardan bir gölge sıvazlayanım;
Gerçeklik ve hayalle öyle bir buluşturanım,
Şiirin gizemli dünyasının kapılarını aralamak isteyenlerin olsan.

Şiirleri bitkilerin özlemi ağıtlansa,
Mavi kuşların yolaçıklarına gitsek;
Ekşi sözleri aşka umudu arasak,
Ruhu kucaklayan şiire yakında oluruz.

Artık insan olmanın farkındalığa varışındayız,
O kadar çok keşf edilmeyi bekleyen şiirin bilgeliğindeyiz
Karanlık gecelerde başımızı duaya yaslayıp,
Sevgiyle söylenen sözcüklerle uyanmak isteyelim.
 

Ayla Bulut

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
18
3,869
78
İstanbul

İtibar Puanı:

Geride kalan bir parçacık eski,
Şiirlerle yaşayan insanlar.
Büyük sevdalarla yaşayan onlar,
Şiirin diliyle konuşurlar.
Parıldayan gözlerle düşleri paylaşırlar,
Sözlerden süzülmüş kişilik dokuya bürünürler.
Şiirlerine aşık insanlar.
Arayışları, havadan dipler
Bütün sıkıntıları burnuna kokular.
Köşelerde saf duran çocuklar
Şiirleri gibi yarım kalmış kaderler.
Şiirin köşesinde kaybolmuş insanlar,
Şiirin garip dünyasında serinlemişler.
Nerde o şiirlere aşık insanlar?
Mücadeleleriyle.
Anılarıyla.
Hüzünleriyle.
Şimdi, sanki hiç yokmuş insanlar.
 

Ceyda Keskin

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
10
866
78
İzmir

İtibar Puanı:

Nerde o şiirlere aşık insanlar
Ne avare bir arzı serin bir ufukta
Gözyaşı akıtarak ömür bırakıp
Dürüstlük ve engin bir sevda arayıp

Şimdi nerede o umutla gözler
Keşfedilmedik yep yeni yeri
Batmaz tükenmez şiirin sayesinde
Mevsime bağlı olamadan nefesliyi

Bir evrende her ayrıntı güzelliğin
Anansız kalan gövde bir caddede
Kulaklara bedenin kadar vicdan getirir
Dünyada birisini anlamaya çalışır

Ama o aşıkların peşinden gidemem
Tüm imkanlarım ansızın tükenecek
Kalmak bilmeyen alınganlık kıskançlık
Şiir nefretini ölüme arttı rayına

Bu günün biletiyiz can içinde gitti
Vedasını yüzlerce kez söyledi
Geri dönemedik, dönemeyecek
Ama şiir anlayanlar bir araya gelip

Sevenleri aratacak, danışıp
Gizlice bir aşkın izinden
Nerde o şiirlere aşık insanlar
Şimdi içimizde yaşıyoruz onları...
 

Melis Güneş

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
6
905
78

İtibar Puanı:

Başımızın tacını, aşkın zaferini
Hep söylüyorduk ama arar dururdum
Bir bulut mavi gökyüzünde serseriden
Bulutlar çözülür, kalbim çözümü meşgere

Dururduk kalabalık ve önlerinde
Sözleri özleri hep bir olduğumuzda
Her dem kendine ilah olanlar her güne değer vermiş
Bize öyküsüne vurdular

Şimdi uçuyor gözüm bütün topraklar
Özlemle söylüyorum nerdesin arkadaşlar
Deyivermişsin kalpler konuşuyor
Verdiğin sözler sana yol veriyor

Nerde o şiirlere aşık insanlar
Nerde öykülerinin sözcüleri
Gözlerde parlayan kimseler, kalplerinde dostluk umutlar
Bizleri aşık gibi tutan onlar

Gitmişler birer ışık bizlerin yüreğinde
Şimdi sessizlikte durmuş, hüzne lal olmuş
Güzel bir dünya sarıyordu hep bizi
Ah kimin arasında arkadaşlar

Bir araya gelelim hep birlikte
Konuşalım ortak olan her yanımız
Küçük bir köprü, kalpleri yakalayalım
Gönüller yıkılsın böyle aşklarla, yalnızlık hiçe kalsın.
 

Seda Turan

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
23
4,885
78

İtibar Puanı:

Nerde o şiirler acısını bilen insanlar?

En derin sırlarımızı kaleme alan,
Sevgiyi en güzel bizim edebimize yazan?

Nerde o umutsuzluğu sürüklenenler?
Karanlık havaların kucağında yalnızlık hisseden,
Hayatın güzellikleriyle doyumsuz olan?

Nerde o yokluk yüklerini taşıyanlar?
O çilelerden lesmeye çalışan,
Şiirlerinde insanlık hakkını savunan?

Nerde o kirpikleriyle başını eğenler?
Sözleriyle garip hayatların teselli arayan,
Şiirleriyle kalpleri döşeyen?

Nerde o bizi sonsuzluğa götürenler?
Gözleriyle koştuğu akıllara giden,
Tırnaklarıyla rahatı hüzünle tanıştıran?

Kâh masal diyarlarına, kâh sımsıcak sohbetlere
Düşenlerin omuzlarında
Bir diriliş quvellesi olup yerine belki umut şarkıları
Kalanları aramalıyız.
 

IşıL Işık

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
14
2,699
78

İtibar Puanı:

Ah o şiirlere aşık insanlar,
Ne nâdir, ne de görmeyi beklediğim yetişkinler,
Ne engelliyim, ne de hayalim;
Ancak, her şeyi seven, her şeyi isteyen,
Günlü masallarınızdan ölmeyi rüyalara düşmek isteyen,
Dünyanın sessiz bir sıkıntısından fazlasıyla sıkılan insanlar.

Şiirlerimizin görkemine karşı,
Gülümsemeye bizi mecbur eden,
Birbirini seviyor olan ancak,
Her gülüşün arkasında acı bir hatıra olan aşık insanlar.

Daha önce hiç gerçekten asla duymadıklarını duyan,
Gözyaşların arkasında, inanmak isteyen,
Cesurca adım atan, cesurca hayatı önceleyen insanlar.

Size sahip çıkan,
Kaybettiğinizi geri kazanmak için emek veren,
Gökyüzünde oynayan renklerle içlenen insanlar.

İnsanlar;
Şiirlere aşık hisleri tüm kalplerde yaşayan insanlar.
 

Songül Avcı

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
4
593
78

İtibar Puanı:

Günlerimize renkten renge bürünmüş

Çiçekler açıyor ışık saçtıkça

Şiirlere aşık insanlar kaybolmuş

Nereye gitti evimdeki mis gibi sesler ?

Sokaklar akıp, zamana karışsa da

Umutsuzluktan bunalan insanoğlu

Gel gör ki kültürümüzün aşk hüzünleri

Şiirlerin tutku dağlarına dolanmış

Şiirin sözcükleri kalbleri yaşatmış

Ezgiler seslendirip bizi beslemiş

Nerde o şiirlere aşık insanlar

Söyle onlara konuşmalar dile gelmiş

Şimdi duvarlarda yankılanan sesler

Şimdi değişti vaazlarına dil velin

Ezgiler duyuldu bu uygaroğulların

Şiirlerin tutkuya pencere aralanmış.
 

Büşra Kaplan

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
6
1,220
78
İstanbul

İtibar Puanı:

Nerde o şiirlere aşık insanlar
Güneş'in parladığı her şafağın sıcaklığında
Şiirlerde cennetlerde yaşayan güzellikleri
Kuran'ın sözleriyle mutlulukla çalkalanırken

Nerde o şiirlere aşık insanlar?
Gözlerinde heyecanla akan göz yaşları
Gece gündüz onların anladığı çözüm olana
Her sabah dünyaya açılan hayallerin bilgesi

Nerde o şiirlere aşık insanlar?
Sevdiklerine sarıldıkları rüzgara yaslanması
Şairlerin anılara dair geçmişe bakması
Onlar ki arzuların şairleri,varoluşlarını her an bilsinler

Şiirler, kalemlerin doğumunu çoğaltır
Var olanı, daha güzel hale getirirler
Ey şiirin aşkına bağlanmış halimizin cemali
Bu şiir canımızın içinde nüfuz eder!
 

Pelin Taş

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
13
2,474
78

İtibar Puanı:

Ah şu şiirlere aşık insanlar nerde?

Bir zamanlar kahvehanelerde,

Şiirlerin her biri teker teker

O müthiş mayıs gecelerinde.

Kaygan labirentlerle ilgili bir yarış yarattık,

Kimi avutuyor, kimileri istekli kattık,

Kimi boyun eğmişti o kale surlarına,

Çoğu şarkılar söyleyen gitgide azaldı.

Kimi patikalardan geçip uzak kente,

Aşkla özlemini duyup saçlarını taradı,

Odak noktası olmuş şad olmuş insanların

Şiirin olduğu güngeçenlerde okunmaz.

Güneş battı, gizil yerlerde ağladı,

Bir yerlerde yaban gülleri hışırdadı,

Şimdi artık nerde?

En ücra köşelerde ellerini öperler,

Titreyen minik kalpler, şiir sözcükleriyle konuşur,

Şiirlere aşık insanların binlerce şarkısı yükseldi gökyüzünde,

Konuşmak için hiçbir nedene gerek yok.
 

Leyla Yüksel

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
8
1,068
78

İtibar Puanı:

Nerde o şiirlere aşık insanlar
Bilmediği dilleri çözmeye çabalar
Gülümsemiş gözleri öpüp selamlar
Kalemi eline alıp ebedi çabalar

Yolunu kaybetmiş gönlümü buldular
Umut aldıkça bahtım kara bulutlar
Adeta pencereleri perdeleyip parçalamışlar
Kilerinde kazıdıkları hatıralar

Başını çevirip bizi arar
Çözemediğimiz dilleri özümsemek için takılıp kalır
Ateşi yakan ve umut besleyen
Götürdüğü yeryüzündeki her köşede

Nerde o şiirlere aşık insanlar
Bir yeni dünya inşa etmeye çabalar
Umut akıyor kalplerinden, nefes alırlardı
Şiirde gizli sözleri ararlardı.
 

Zeynep Aksoy

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
5
874
78

İtibar Puanı:

Ah o günler! Çocukluğumda zamana karşı uğraşmak, sabah meslek okullarına beraber gitmek, çalkantılı arabaların arasından şiirler dizmek, bizi bir araya mıknatıslarının arasından çeker gibi sokakların arasından geçerken "inselere ne hikayeler anlatırdın?”

Özenle süslenen eşarplar ve o uzun sürükleyici şiirler… Güneşin her zerresi ile esmer köşeler, çamurlu ayakkabılarımızla, güneşimizi yakalayıp anıları tazeleyeceğimiz saatler…

O günler kişiliklerimizi serbest bırakan; yalnızlığımızın bittiği günlerdi. Acıların ve hasretlerin en güzel şiirlerini yazmak isteyen zamana aşık insanların lirikleriyle sarılmak bizi ne kadar eski sonsuzluklarının üzerine çıkarırdı!

Şimdi geldik, ışığını o küçük adamın şiirine bırakan hayatın bizi zorladığı bu yolculuğa. Eskilerin dizelerinde aradığımız heyecan, öğrendiklerimizle değişti.

Günleri anımsattığımız her sabah, uzaklara, yolun bitimine doğru üzerinde kızıl güneşli bir vadiye bakmak arzusuyla oradaydık. Güvercinlerin şarkıları, koşan yağmurlu yağmurlar, sevmediğimiz anıları defterlere kanıtlamak, o heyecanı görebildiğimiz her anın üzerini örtebilecekti.

Fakat o güzel insanlar, o fırtınaların arasından çıkan, şiirleriyle insanlara göremediğimiz, hiç olmayacakmış gibi görünen umutları kalender hikayesinden tarif edenler nerde? Belki de aramaya son verdik, onların yerini sevdiklerimizde ve hayatın sonsuzluğunda aramaya başladık.
 

Yüksel Ateş

Emektar Üye
Kayıtlı Kullanıcı
22 Haz 2020
19
3,760
78

İtibar Puanı:

Günümüzde, çoğumuz akıllı cihazlar, bilgisayarlar ve diğer teknolojik gelişmeler ile çevrelenmişiz. Bizim şu anda değer vermemiz gereken, hayattan gerçek anlamlı anları çıkartmamıza ve yenilikleri geleceğe taşımamıza yardımcı olacak alanları bulmamıza yardımcı olacak, güzel şiirleri anlamaları ve bu şiirlere aşık olmaları.Tanışıklıklarını artırmak için derin duygusal olarak gündelik hayata bir farklı yaklaşımla yaklaşmamız gerekiyor. Gerçek anlamda huzurlu anlar yaşamak için yüce şiirlerin ruhunu anlamalı, yaşlı yaşlı yaşıyan sevgili arkadaşlarımızın yaşadıklarını anlamalı ve onlara karşı lütuf olarak başlayan, sonsuzluk ruhundan ilham alan, sevgiden süzülen dua gibi şiirlerle sevgi dolu hayata dokundurmalıyız.

Boş zamanlarımızda uzaklaştığımız ruhlarımızla tekrar buluşmalıyız ve güzel şiirleri okumalıyız. Görsel, duygusal ve ruhsal çekiciliklerimizi anlamlandırmalıyız. Çünkü yeryüzünde çok az şeye sahip olduğumuz gerçeği hakkında hatırlamalıyız. Dünyanın geçici, değişimi güçlü gücüne rağmen, o güzel şiirlerin sonsuza dek ölmeyen, anılara değerden asla çıkmama uyandığını anmalıyız.

Şiirlere aşık, anlamladıkları insanların, özellikle gençler tarafından yeniden bulunması, dünyayı anlamlandırmaları ve yaşamlarının kalitesini artırmalarına destek olabilir. Şiirler şu anlamlı ifadesine sahiptir: "Yaşamın bilinmezlikleriyle karşılaşıldığında, inanan varlıkların her şeye sabırla, sevgiyle ve anlayışla bakabildikleri stratejiler keşfedecekler.”

Kültürümüzü geliştirmek ve geleceğimizi daha iyi bir dünya olarak şekillendirmek için, yaşamımızdaki üzüntü, umutsuzluk ve gözyaşının üstesinden gelmeliyiz. Şiirin merhamet sahibi insanların dünyasını açabilecek kapılarını bulabilmeliyiz. Bizlerin, günümüzde yeni gelecekler inşa etmek ve özgürlüklerimizi, sevgi ve hoşgörüyle donatmak için aşık olduğumuz şiirlere sahip çıkması gerektiğini unutmamalıyız.
 
Geri
Üst Alt