Franz Kafka Sözleri
Odamda günlerdir yalnızım, ziyanı yok dünyada da yıllarca yalnız değil miydim?”
Yorgunum, hiçbir şey bilmiyorum; tek istediğim, yüzümü kucağına koymak, başımın üzerinde dolaşan elini hissetmek ve sonsuza dek öyle kalmak.
Ama bütün dumanların altında ateş vardır.
Dalgaların bir su damlasını kaldırıp kıyıya atması, denizdeki ezeli dalgalanma olayını asla engellemez; hatta denizdeki dalgalanma, kıyıya atılan damlaya borçludur varlığını.
Seninle dünya arasındaki bir kavgada dünya üzerine bahse gir.
Dayanılmaz olan aslında yaşam değilmiş, insanlarmış.
Her şeyim tastamam. Sadece bir daha kendime ihtiyacım var.
Son gün de ilk günkü gibi beklerim, severim milena
Olmamasına razıyım. Oluyormuş gibi olmasını ister.
Avunacak bir şeylerde bulamıyorum gözlerinde artık.
Geçti artık, şimdi yalnız kendi hastalığımı, kendi esenliğimle düşünüyorum, ama ikisi de sen demeksin.
En kötü şey öldürmeyen acılardır.
Huzur mu istiyorsun? Az eşya, az insan.
Benim yalnızlığım insanlarla dolu...
Her şey olması gerektiği gibi: Üzüntülü ve ağır..."
Belki bir şeylere sahipsin, ama kendi varlığın yok savına verdiği cevap, bir titreme ve yürek çarpıntısı oldu sadece.
Gerçek düşmandan sınırsız bir cesaret akar içinize.
ence istediğin zaman yalnız kalabilmek mutluluğun en önemli nedenlerinden biridir.
Kötüye bir kere kapılarını açmaya gör, kendisine inanılmasını beklemez artık.
Gerçek bölünemez, bu yüzden kendini tanıyamaz; her kim onu tanımak isterse bir yalan olmak zorundadır.
Bir kitap, içimizdeki donmuş denize inen balta gibi olmalı.
Kıyamet günü’nü böyle adlandırmamızın nedeni ancak bizim zaman kavramımızdandır; aslında o bir tür sıkıyönetim mahkemesidir.
Yasama başladığın anda iki görev; sınırlarını her an daraltmak ve bu sınırları aştığın anlarda da gizlenmeyi başarıp başaramadığını her an sorgulamak.
Kötü’nün ondan bir şeyler gizleyebileceğinize inanmanızı sağlamasına izin vermeyin.
İnsanlar sabırsız oldukları için cennetten kovuldular, tembel oldukları için geri dönemiyorlar.
Eğer okuduğumuz bir kitap bizi kafamıza vurulan bir darbe gibi sarsmıyorsa, niye okumaya zahmet edelim ki?
Sanatımız, gözümüzün gerçek’le kamaşmasıdır.geri geri kaçan ucube maskelere vuran ışıktır gerçek, başka bir şey değil.
Sonsuzluk olsam bile kendimin içinde çok darım.
Giyotin gibi bir inanç. Onun kadar ağır, onun kadar hafif.
Franz Kafka Kitaptan Alıntı Sözleri
Kendini sonsuz küçültmek ya da sonsuz küçük olmak. Birincisi mükemmellik yani eylemsizliktir; ikincisi başlangıç yani eylemdir.
Bu dünya için koşumlarını takınman gülünç.
Bir merdivenin üzerine basılmaktan yeterince çukurlaşmamış basamağı, basamağın kendi açısından, işsiz çakılmış bir tahta parçasıdır yalnız.
Doğru yol gergin bir ip boyunca gider; yükseğe değil de, hemen yerin üzerine gerilmiştir bu ip. Üzerinde yürünmek değil de insani çelmelemek içindir sanki.
En kötüsü de sahip olmadığın şeylere ait olmandır.
Alelacele koşup yaşama sığınmıyorsa insan, yaşamdan zevk alabilir mi?
Kendini insanlığa bakarak sına. Şüphe edeni şüpheye, inananı inanca götürür bu.
Seninle dünya arasındaki bir kavgada dünya üzerine bahse gir.
Bir topluluğu kontrol etmek, bireyi kontrol etmekten kolaydır.
Ölümün olduğu bu dünyada hiçbir şey ciddi değildir aslında…
Umut olmasına var. Sınırsız denecek kadar çok umut var. Ama bizim için değil.
''Ot gibi yaşamaktansa, uykusuz kalmak daha iyi.''
Aylar sonra ilk defa gözlerim bir işe yarayacak, seni görerek.
Her şey bir aldatmacadır: en az yanılmaya bakmak, normal ölçüler içinde kalmak, en aşırının peşinden gitmek.
