🌟 Marksizm-Leninizm ve İşsizlik: İşsizlik ve Kapitalizm Eleştirisi 🛠️✨

Marksizm-Leninizm ve İşsizlik: İşsizlik ve Kapitalizm Eleştirisi ​

---

Marksizm-Leninizm Nedir?​

Marksizm-Leninizm, Karl Marx’ın ekonomik ve felsefi analizleriyle Vladimir Lenin’in pratik devrim stratejilerini birleştiren bir ideolojidir. Bu ideoloji, kapitalist sistemin sınıf mücadelesi ve sömürüye dayalı olduğunu savunur ve bunun yerine sosyalist bir ekonomik düzen önerir.

Temel Görüş:

• Üretim araçlarının özel mülkiyeti, toplumsal eşitsizliğin ve işsizliğin temel nedenidir.
• İşsizlik, kapitalist sistemin doğal bir sonucu olarak görülür ve bununla mücadele etmek için üretim araçlarının toplumsallaştırılması gerektiği savunulur.

---

Marksizm-Leninizm’e Göre İşsizlik Nedir?​

1. İşsizliğin Kapitalist Sistemdeki Yeri​

• Kapitalizmde işsizlik, sistemin kar maksimizasyonu amacının bir sonucudur.
• Rezerv İşçi Ordusu Teorisi: Marx, kapitalistlerin işsizliği bir araç olarak kullandığını belirtmiştir. İşsiz bir işçi sınıfı, çalışan işçileri düşük ücretlere razı etmek için bir baskı unsuru olarak kullanılır.

Sonuç: İşsizlik, kapitalist sistemde bir “denge mekanizması” ve sermaye sahiplerinin işçileri sömürmesini kolaylaştıran bir unsur olarak işlev görür.

---

2. İşsizliğin Sınıfsal Analizi​

Marksizm-Leninizm, işsizliği sınıf mücadelesinin bir parçası olarak ele alır:

• Burjuvazi: İşsizlik, burjuvazinin (sermaye sahipleri) kar oranlarını artırmak ve işçi sınıfını baskı altına almak için kullandığı bir araçtır.
• Proletarya: İşsizlik, işçi sınıfını ekonomik olarak zayıflatır ve sınıfsal dayanışmayı zorlaştırır.

---

Kapitalizm ve İşsizlik Eleştirisi​

1. İşsizliğin Sistematik Kaynakları​

Kapitalist sistemde işsizlik, ekonomik döngülerin doğal bir sonucu olarak ortaya çıkar:

• Arz ve Talep Dengesizliği: Kapitalizmde üretim, toplumsal ihtiyaçlara değil, kar maksimizasyonuna göre yapılır. Bu da işsizliğe neden olur.
• Teknolojik İşsizlik: Yeni teknolojiler, işçilerin yerini alarak daha fazla işsizlik yaratır.
• Ekonomik Krizler: Kapitalist sistemin krizleri, toplu işten çıkarmalarla sonuçlanır.

Marksizm-Leninizm’in Eleştirisi: Kapitalist sistem, iş gücünü sadece bir “meta” olarak görür ve insan emeğinin gerçek değerini göz ardı eder.

---

2. İşsizliğin Psikolojik ve Toplumsal Etkileri​

Marksizm-Leninizm, işsizliğin yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda toplumsal bir sorun olduğuna dikkat çeker:

• Psikolojik Etkiler: İşsiz kalmak, bireylerde değersizlik hissi, stres ve depresyona yol açar.
• Toplumsal Etkiler: İşsizliğin yaygın olduğu toplumlarda, sınıf farkları derinleşir ve sosyal huzursuzluk artar.

Marksist Çözüm: Bu etkilerle mücadele etmek için, emeğin onurlandırıldığı ve herkesin iş gücüne katılabildiği bir sistem oluşturulmalıdır.

---

Marksizm-Leninizm’e Göre İşsizliği Önleme Yolları​

Planlı Ekonomi ve İşsizliğin Azaltılması​

• Herkese İş İlkesi: Marksist ekonomilerde, herkesin çalışabileceği bir iş sunulması hedeflenir.
• Eşit Üretim ve Dağıtım: Toplumun ihtiyaçları doğrultusunda planlı üretim yapılır.

---

Marksizm-Leninizm'in İşsizlikle İlgili Önerileri ve Kapitalizme Alternatifleri​

1. Sosyalist Ekonomi Modeli​

Marksizm-Leninizm, işsizliğin sona erdirilmesi için sosyalist bir ekonomi modelini önerir:

• Emeğin Değeri: İş gücü, kapitalist sömürüden arındırılarak emeğin gerçek değeri ortaya çıkarılır.
• Üretim Araçlarının Toplumsallaştırılması: Fabrikalar, madenler ve tarım arazileri gibi üretim araçları kamuya ait olmalıdır.

2. İşçinin Güçlendirilmesi​

• İşçilerin sendikal haklarının güçlendirilmesi ve yönetim süreçlerine katılması önerilir.
• Toplumun üretim ve yönetim süreçlerine eşit katılımıyla işsizliğin kökünden çözülmesi hedeflenir.

3. İnsan İhtiyaçlarına Göre Üretim​

Kapitalizmin aksine, Marksizm-Leninizm’de üretim kar amacıyla değil, insan ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla yapılır.

---

Sonuç: İşsizlik ve Kapitalizm Eleştirisinde Marksizm-Leninizm’in Rolü​

Marksizm-Leninizm, işsizliği kapitalist sistemin bir aracı ve sonucu olarak görür. İşsizliği sona erdirmek için, üretim araçlarının özel mülkiyetinin kaldırılması ve toplumun refahı için planlı bir ekonomik sistemin benimsenmesi gerektiğini savunur.

Peki sizce Marksizm-Leninizm’in önerileri işsizlik sorununu çözebilir mi Bu konuda düşüncelerinizi paylaşmayı unutmayın!

Evet, işsizlik sorunu kapitalizmin yarattığı bir sorundur ve Marksizm-Leninizm felsefesi, bu sorunun üstesinden gelmek için önemli bir çözüm sunar. Ancak, bu çözümün uygulanması konusunda bazı eleştiriler bulunmaktadır.

Özellikle, tarihte uygulanan Marksist-Leninist rejimlerin işsizlik sorununu tamamen çözmediği veya hatta işsizlik oranlarını arttırdığı düşünülmektedir. Bunun nedeni, bu rejimlerin, üretim araçlarını devlet kontrolünde tutmak ve merkezi planlama ile ekonomiyi yönetmek gibi yöntemler kullanarak, kapitalizmin yarattığı sorunların üstesinden gelmeye çalışırken, bazı pratik sorunlarla karşılaşmış olmalarıdır.

Örneğin, üretim araçlarının devlet kontrolünde tutulması, üretimde verimliliğin düşmesine neden olabilir ve merkezi planlama ile ekonominin yönetimi, işgücü piyasasında esnekliğin azalmasına ve çalışanların iş beğenmemesi durumunda işsiz kalma risklerinin artmasına neden olabilir.

Bu nedenle, Marksizm-Leninizm felsefesi, işsizlik sorununu çözmek için doğru bir yoldur ancak uygulanması konusunda bazı pratik zorluklarla karşılaşılabilir. Bu nedenle, işsizliği azaltmak için, farklı ideolojik yaklaşımların birleştirilmesi ve her ülkenin kendi koşullarına uygun çözümler üretmesi gerekmektedir.

Marksizm-Leninizm, kapitalizmin işsizliğe neden olduğunu ve işçilerin sömürülmesine yol açtığını iddia eder. Bu iddia, kapitalist sistemdeki üretim araçlarının (fabrikalar, makineler, tarım araçları vb.) özel mülkiyete sahip olan patronlar tarafından kontrol edilmesiyle ilgilidir.

Patronlar, işçilerin işine son verme veya başka bir sebep nedeniyle işlerinin sona ermesi kararı alabilirler. Bu durumda, işçilerin ürettikleri değer, patronlar tarafından alınır ve işçiler mağdur olur. İşsizlik, kapitalizmde insanların değil, patronların çıkarlarına göre yönlendirilen bir sistemde meydana gelir.

Marksizm-Leninizm, bu soruna sosyalizm veya komünizm gibi toplumsal adaleti ve eşitliği sağlayan alternatif sistemlerle çözüm önerir. Bu alternatif sistemlerde, üretim araçları insanların ortak mülkiyetinde olacak ve işçiler, ürettikleri değeri paylaşacaklar. Bu şekilde, işsizlik sorunu ortadan kalkacak ve insanlar kendilerine yeterli seviyede refah sağlayabilecekler.

Marksizm-Leninizm, kapitalist sisteminin işsizlik sorununa neden olduğunu ve işçilerin sömürülmesine yol açtığını iddia ederken, aynı zamanda alternatif bir sistem önerir. Bu alternatif sistemlerde, üretim araçları ortak mülkiyette olacak ve herkes eşit şekilde paylaşacak. Bu şekilde, işsizlik sorunu ortadan kalkacak ve insanlar daha adil bir toplumda yaşama şansına sahip olacaklar.

Marksizm, ekonomik sistemlerin işleyişine dair eleştirel bir yaklaşım sunan bir ideolojidir. İşsizlik ise, kapitalist bir ekonomide sıklıkla rastlanan bir olgudur. İşsizliğin, kapitalist ekonominin işleyişiyle nasıl bağlantılı olduğunu inceleyerek, Marx'ın kapitalizm eleştirisi hakkında bir fikir sahibi olabiliriz.

İşsizlik, genellikle ekonomik durgunluğun bir sonucu olarak ortaya çıkar. İşsiz kalan bireylerin sayısı arttıkça, rekabet de artar ve bu durum da işsizlerin beklediği işlerin sayısının azalmasına neden olur. Kapitalist sistemde, ihtiyaçlar ve istekler piyasa koşullarına göre belirlenir ve işverenler, çalışanların ihtiyaçlarına uygun ücretler ödemek için rekabet ederler. Bu nedenle, işsizler için bir iş bulmak çok zordur.

Marx'a göre, işsizlik kapitalist bir ekonomide kaçınılmazdır çünkü işverenlerin kar maksimizasyonu için işçi maliyetlerini düşürmeleri gerektiğinde, işçileri işten çıkarmak kolaydır. İşsizlik, işverenler tarafından işçilere karşı bir silah olarak kullanılır. İşverenler, işten çıkarma tehdidi ile işçilerin taleplerini bastırabilir veya ücretlerini düşürebilirler. Bu nedenle, işsizlik kapitalist sistemde işçilerin güçsüzleştirilmesine neden olur.

Marx'ın kapitalizm eleştirisi, işsizlik olgusunun yanı sıra sınıf farklılıklarına dayanır. Kapitalist ekonomide, işverenler sınıfına ait olanlar, çalışanlar ise işçi sınıfına aittir. Kapitalizmde, kar maksimizasyonu işverenlerin önceliğidir ve çalışanlar ise sadece bir maliyet unsuru olarak görülürler. Bu nedenle, işçilerin haklarının korunması ve işsizliğin azaltılması için kapitalist sistemin yerine daha adil bir ekonomik sistem gerekli olduğu savunulur.

Sonuç olarak, kapitalizmde işsizlik olgusu, Marx'ın kapitalizm eleştirisi için önemli bir araçtır. İşsizlik, işverenlerin güçlü, çalışanların güçsüz konumuna getirilmesine neden olur ve ekonomi sınıf farklılıklarını korur. Marx'ın önerdiği daha adil bir ekonomik sistem ise, işçilerin haklarının korunmasını ve işsizliğin azaltılmasını mümkün kılar.

Ancak, Marx'ın önerdiği sistem de eleştirilerin hedefi olmuştur. Komünizm ve sosyalizm gibi sistemlerin uygulanması, tarih boyunca çeşitli problemlere ve zorluklara neden olmuştur. Bununla birlikte, işsizlik probleminin kapitalist sistem tarafından çözülemediği gerçeği hala geçerlidir ve işsizlik oranları dünya genelinde yüksek seyretmektedir.

Bununla birlikte, kapitalist sistemi eleştirenler, işsizlik problemine çözüm olarak devlet müdahalesini önermektedirler. Devletin, işsizlere iş fırsatları yaratarak ve bu fırsatları teşvik ederek, işsizlik oranlarını azaltabileceği düşünülmektedir. Ayrıca, işsizlik sigortası ve sosyal yardımlar gibi programlarla da işsizlik probleminin hafifletilmesi mümkündür.

Sonuç olarak, işsizlik sorunu, kapitalist sistemde kaçınılmazdır ve işçilerin haklarının korunması, sınıf farklılıklarının ortadan kaldırılması için daha adil bir ekonomik sisteme ihtiyaç duyulmaktadır. Devlet müdahalesiyle, işsizlik sorunu hafifletilebilir ancak tamamen çözülemez. İşsizlik ve kapitalizm eleştirisi, ekonomi politikasında önemli bir konu olmaya devam edecektir.

Marksizm-Leninizm teorileri kapitalizmi eleştirerek, işsizliğin sistemin doğal bir sonucu olduğunu ve kapitalistlerin kârlarını artırmak için işgücü maliyetlerini düşürdüğünü savunur. Bu nedenle, Marksist-Leninistler, işsizliğin kök sebebinin sistemin kendisi olduğunu ve sadece sosyalist bir toplumda işsizliğin tamamen ortadan kalkabileceğini düşünürler.

Kapitalizm, işsizlik sorununu çözmek yerine, daha fazla kâr elde etmek için işgücü maliyetleri düşürmek, işleri yurt dışına taşımak veya otomasyona geçmek gibi yollarla işsizliği artırır. Bu süreç, işsizliğin artmasına ve toplumda sosyal eşitsizliklerin daha da derinleşmesine neden olur.

Marksist-Leninist teoriler, işsizliği sadece bir ekonomik sorun olarak değil, aynı zamanda bir sosyal sorun olarak ele alır ve işsizliğin insanların yaşamlarına nasıl negatif etkiler yarattığına dikkat çeker. İşsizlik, insanların ekonomik özgürlüğünü, sosyal statülerini ve psikolojik refahlarını etkilemektedir.

Bununla birlikte, Marksizm-Leninizm teorileri, işsizliğin tamamen ortadan kalkacağı sosyalist bir toplumun nasıl kurulacağına dair ayrıntılı bir plan sunsa da, bu planın uygulanabilirliği ve gerçekliği tartışmalıdır. Aynı zamanda, kapitalizmin insanlığın ihtiyaçlarını karşılamada başarısız olduğu ve sadece kâr odaklı olduğu argümanı, kapitalizmin sunduğu benzersiz fırsatlar ve yaratıcılığın yarattığı avantajlarla ilgili programlı eleştirilerin önüne geçebilmektedir.

Marksizm, işsizliği kapitalist sistemin bir sonucu olarak görür. Kapitalist sistem, üretkenliği artırmak ve kar elde etmek için işgücünü en az giderle kullanmaya çalışır. Bu nedenle, işgücünün arzı talepten fazla olduğunda, işsizlik ortaya çıkar.

Marksist teoriye göre, kapitalizmde işsizlik geçici değil sistemik bir sorundur. Kapitalistler, kâr marjlarını ve rekabet güçlerini artırmak için üretim maliyetlerini düşük tutmak ve üretimi artırmak isterler. Bu, ücretlerin düşük tutulmasını ve arzın talepten fazla olmasını gerektirir. Bu nedenle, kapitalizmde işsizlik kaçınılmazdır ve hatta gerekli bir yapısal unsurdur.

Marksizm, işsizliğin sadece ekonomik bir sorun olarak değil, aynı zamanda tarihî ve siyasi bir sorun olduğunu da düşünür. İşsizliğin, güçlü devletlerin zayıf devletleri sömürmesinde de önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir. Bu nedenle, marksistler, işsizliğe karşı mücadelede devlet müdahalesine ve işçi birlikteliğine önem verirler.

Kısacası, marksizm, işsizliği kapitalist sistemin doğal bir sonucu olarak görür ve bu sistemin eleştirilmesi gerektiğini savunur. Devlet müdahalesi ve işçi birlikteliği gibi önlemler alarak, işsizliği azaltmayı hedeflerler.

Marksizm, kapitalizmin işleyişinde işsizliği temel bir olgu olarak ele alır. Kapitalizm, sürekli olarak işçilerin ücretlerini düşürmeye ve üretim maliyetlerini azaltmaya çalışır. Bu durumda, işverenler fazla değer elde etmek için işçilere düşük ücretler öderler ve bu durum, işsizliğin artmasına sebep olur. Kapitalizm, bireysel çıkarların, toplum çıkarından daha önemli olduğunu savunur. Bu durum, sosyal adaletsizliğin oluşmasına neden olur ve yoksulluk, gelir eşitsizliği ve işsizlik gibi sorunları beraberinde getirir.

Marksizm, kapitalist sistem eleştirir ve alternatif bir ekonomik modele uygun olarak ortaklaştırılmış bir ekonomik modeli savunur. Bu modelde, tüm işçiler eşit olarak paylaşılan bir iş yaparlar ve ücretleri de eşit şekilde dağıtılır. Bu yapı, kapitalizmden daha adil, eşit ve sürdürülebilir bir ekonomik yapının oluşmasını sağlar.

İşsizlik, toplumun birçoğu tarafından kabul edilen bir sorundur. İşsizlik, bir bireyin kimliği, özsaygısı ve sosyal statüsü üzerinde olumsuz bir etkiye sahiptir. Marksizm ise işsizliği, kapitalist sistemdeki haksızlık, adaletsizlik ve sömürü nedeniyle ortaya çıkan bir sonuç olarak görür. İşsizliğin çözümü, kapitalizmin yok edilmesi ve yerine adil bir ekonomik sistemin getirilmesi ile mümkündür.

Sonuç olarak, Marksizm, kapitalizmin işleyişi ve işsizliğin birbirine nasıl bağlı olduğunu ele alır. İşsizliğin oluşmasının nedeni olarak geleneksel işgücü piyasası yaklaşımını eleştirir ve işsizliğin ancak daha adil bir ekonomik sistemin uygulanmasıyla önlenebileceğini savunur.

Marksizm-Leninizm ideolojisinin temel özelliklerinden biri, kapitalizmin sömürücü doğasını eleştirmesi ve işsizlik gibi birçok sosyal sorunun kapitalist sistemden kaynaklandığını savunmasıdır.

Marksizm-Leninizm, işsizliği kapitalizmin doğal sonucu olarak görür ve bunun nedeni, kapitalistlerin kar maksimizasyonu için çalışanları işlerinden çıkararak, daha düşük ücretlerle daha ucuz işgücü kiralamalarıdır. Bu, işletmelerin kârını artırmak için düşük ücretlerle işçi sayısını azalttıkları ve otomasyon ve teknoloji yatırımları yaparak işçi sayısını daha da azaltmaya çalıştıkları anlamına gelir.

Marksizm-Leninizm, bu soruna bir çözüm olarak, sosyalizm ve komünizmi önerir. Bu sistemlerde, üretime ve kaynaklara eşit erişim sağlandığı için işsizliğin kaynakları ortadan kalkar. İşsiz kalanları, toplumsal ihtiyaçların karşılanması için gerekli işlerde istihdam ederek, tüm üyelerin ortak yararına çalışmaya teşvik edilirler.

Marksist-Leninistler, işsizliğin toplumsal sonuçlarına da dikkat çekerler. İşsizlik, yoksulluk, evsizlik ve çeşitli sosyal sorunlara yol açabilen birçok psikolojik soruna neden olur. Bu nedenle, işsizliği ortadan kaldırmak, toplumun refahını artırmak için önemlidir.

Sonuç olarak, Marksizm-Leninizm, işsizliğin kapitalist sistemden kaynaklandığını savunur ve sosyalizm ve komünizm gibi alternatif sistemleri işsizliği ortadan kaldırmak için önerir. İşsizliğin toplumsal zararlarına da dikkat çeken Marksizm-Leninizm, toplumsal kalkınmanın yolu olarak işsizliğin azaltılmasını ve sonunda ortadan kaldırılmasını hedeflemektedir.

Marksizm-Leninizm, kapitalizmin işsizliğe neden olduğunu savunur. Kapitalizm, üretim sürecinde kar elde etmek için işçilere mümkün olan en düşük ücreti ödemek, üretim maliyetlerini en aza indirmek ve işgücünden maksimum verim almak için teknolojik yenilikleri kullanmak eğilimindedir. Bu nedenle, kapitalizmde işçilerin işsiz kalması yaygındır.

Marksist teoriye göre, kapitalistler işçilerle ücret sözleşmesi yaparak onların emeğini satın alırlar, ancak işçilerin üretim sürecindeki katkısına orantılı olarak değil, işçilerin ihtiyaç duyduğu en düşük ücrete uygun olarak ücret verirler. İşsizlik, işgücü piyasasının genel koşullarını belirlerken, işçilerin çalışma koşulları hakkında söz sahibi olma haklarını da kısıtlar.

Marksizm-Leninizm, işsizliğe karşı mücadelede sosyalist bir ekonomik modelin benimsenmesini savunur. Bu model, toplumun ihtiyaçlarını karşılamak için üretime dayanan ve çalışanların haklarına saygı duyan bir modeldir. Bu model, devletin ekonomiyi denetlemesi, halkın ihtiyaçlarına odaklanarak üretimi planlaması ve tüm işçilerin eşit haklara sahip olması gibi özellikleri içerir.

Günümüzde dünyada işsizliğin artması, kapitalizm eleştirisini artırmıştır. Emek piyasasının daha esnek, güvencesiz ve düşük ücretli hale gelmesi, işgücü piyasasının özelleştirilmesi, işyerlerinde tatminsizlik, iş sözleşmelerinin sürelerinin kısaltılması ve sosyal güvenlik sistemlerinin zayıflatılması gibi faktörler, insanları işsizlikle karşı karşıya bırakır.

Sonuç olarak, Marksizm-Leninizm, kapitalizmin işsizlik problemini çözemediği ve hatta bu probleme sebep olduğu eleştirisini getirir. Bu eleştiri, kapitalist toplumun daha adil bir üretim ve dağıtım sistemi için sosyalist bir ekonomik modeli benimsemesi gerektiğini ileri sürer.

Marksizm, işsizlik ve kapitalizm ilişkisini eleştiren bir perspektiftir. Kapitalizm, sermayenin birikmesi ve üretim araçlarının özel mülkiyetine dayanan bir ekonomik sistemdir. Marx'a göre, kapitalizmde işsizlik kaçınılmazdır ve sistemin temel bir parçasıdır.

Marksist teoriye göre, işsizlik kapitalizmin özünde bulunan bir sorundur. Kapitalist sistemde işgücü, sermayenin değerini artırmak için sömürülen bir kaynaktır. İşçilerin ürettikleri değerden daha azını alarak, işverenler kâr elde ederler. Bu sömürüyü sürdürmek için, işverenler işçiler arasında rekabet yaratır ve işçileri düşük ücretlerle çalıştırır.

İşverenlerin kârını maksimize etmek için sürekli olarak işçileri işten çıkartması ve işsizlik yaratması da kapitalizmin bir sonucudur. İşsizlik, işçiler arasında rekabeti artırır ve ücretleri düşürür. Bu da işverenlerin daha fazla kâr elde etmesini sağlar.

Marksist teoriye göre, işsizlik kapitalizmin birçok sorununun kaynağıdır. İşsizlik, yoksulluk ve sosyal adaletsizlik gibi sorunları artırır. İşsizlik aynı zamanda işsiz kalan insanların psikolojik ve sosyal sorunlar yaşamasına neden olabilir.

Marksizme göre, işsizlik sorunu ancak kapitalist sistem yerine sosyalist bir sistemle çözülebilir. Sosyalizmde üretim araçları kamu mülkiyetindedir ve işçilerin üretim sürecine daha fazla katılımı ve karar sürecine katılma imkanları vardır. Bu da daha adil bir ekonomik sistem ve işsizlik sorununun azalması anlamına gelir.

Marksizm, işsizliğin sadece bir ekonomik sorun olmadığını, kapitalist sisteminin bir sonucu olduğunu ve daha adil bir toplumsal düzenin gerekliliğini vurgular. İşsizliği çözmek için sermayeye dayalı kapitalist sistem yerine sosyalizm önerir.

İşsizlik, modern dünyanın en büyük sorunlarından biridir ve kapitalizm tarafından desteklenmektedir. Kapitalizm, sürekli büyümeye dayalı bir sisteme sahip olduğundan, işsizlik oranlarını düşürememekte ve işsizliği devam ettirmektedir. Bu nedenle, işsizlik sorunu ele alınırken, Marksizm-Leninizm felsefesi, kapitalizm sistemine karşı çıkarak çözümler sunmaktadır.

Marksizm-Leninizm felsefesi, ekonomik eşitliği savunan bir düşünce sistemidir. Bu felsefeye göre, işçilerin hakları korunmalı, ücret adaletli olmalı ve herkes eşit şartlarda iş bulabilmelidir. Kapitalizm sistemi ise, sadece zenginlerin çıkarlarını gözeterek, işsizliği körüklemekte ve işçilerin haklarına saygı göstermemektedir.

İşsizlik sorununa çözüm olarak, Marksizm-Leninizm, toplumsal adaleti savunmaktadır. Bu felsefeye göre, üretim araçları, işçilerin kontrolünde olmalı ve üretilen değerler, toplumun tüm kesimleri arasında adil bir şekilde paylaşılmalıdır. Bu sayede, işsizliğin önüne geçilebilir ve herkesin eşit şartlarda iş bulması sağlanır.

Kapitalizm sistemi ise tam aksine, işsizliği besleyen bir yapıya sahiptir. Şirketler, kâr maksimizasyonu amacıyla işçi sayısını azaltmakta ve işsizliğe sebep olmaktadır. İşsizler ise düşük ücretli, güvencesiz çalışmalara ya da toplumdan dışlanmışlık durumuna mahkûm edilmektedir.

Sonuç olarak, işsizlik sorunu, kapitalizmin yarattığı bir sorundur ve çözümü de Marksizm-Leninizm felsefesi ile mümkündür. Eşitlikçi bir toplumsal yapıya geçilmesi, toplumsal adaletin sağlanması ve işçilerin haklarının korunması işsizlik sorununa çözüm olacaktır. Bu nedenle, kapitalizmin yol açtığı işsizlik sorununun çözüme kavuşması için, Marksizm-Leninizm felsefesiyle hareket edilmelidir.