Ebabil kuşu

Ebabil Kuşu: Doğanın Hızlı ve Zarif Uçucusu​

Giriş​

Ebabil kuşu, hızları ve havada geçirdikleri sürelerle tanınan, dünyanın en etkileyici kuş türlerinden biridir. Bilimsel adı Apus apus olan bu kuşlar, yaşamlarının büyük bir bölümünü uçarken geçirirler ve birçok kültürde farklı anlamlar taşırlar. Bu makalede, ebabil kuşunun biyolojik özellikleri, davranışları, yaşam alanları ve kültürel önemi ele alınacaktır.

Biyolojik Özellikler​

Fiziksel Özellikler​

Ebabil kuşları, küçük ve ince yapılı kuşlardır. Vücutları aerodinamik bir yapıya sahip olup, uzun ve sivri kanatları vardır. Kanat açıklıkları yaklaşık 40-45 cm'dir ve ağırlıkları 40-50 gram arasında değişir. Tüyleri genellikle koyu kahverengi veya siyah renklidir, ancak güneş ışığında bazen parlak mavi veya yeşil tonlarında görünebilirler.

Beslenme​

Ebabil kuşları, uçarken avladıkları küçük böcekler ve örümceklerle beslenirler. Havada beslenme yetenekleri, inanılmaz hızları ve manevra kabiliyetleri ile birleştiğinde, onları oldukça etkili avcılar yapar. Günlük olarak büyük miktarda böcek tüketirler, bu da onları doğal böcek kontrolünde önemli bir rol oynayan türler haline getirir.

Davranış ve Yaşam Tarzı​

Göç ve Uçuş​

Ebabil kuşları, inanılmaz göç yetenekleri ile bilinirler. Her yıl binlerce kilometre yol kat ederek üreme bölgelerinden kışlama bölgelerine göç ederler. Avrupa'da üreyen ebabil kuşları, kış aylarını Afrika'nın tropikal bölgelerinde geçirirler. Bu göç sırasında, uçarken uyuyabilme yetenekleri ile dikkat çekerler.

Üreme​

Ebabil kuşları, genellikle binaların çatılarında, kayalık yarıklarda veya ağaç kovuklarında yuva yaparlar. Dişi ebabil kuşu, yılda bir kez 2-3 yumurta yumurtlar. Yumurtaların kuluçka süresi yaklaşık 19-20 gündür ve yavruların yuvadan uçması yaklaşık 6-8 hafta sürer. Yavrular yuvadan ayrıldıktan sonra hemen uçabilirler ve kısa sürede bağımsız hale gelirler.

Yaşam Alanları​

Ebabil kuşları, geniş bir coğrafi alanda bulunurlar. Avrupa, Asya ve Afrika'da çeşitli habitatlarda yaşayabilirler. Genellikle açık alanlarda, şehirlerde ve kasabalarda bulunurlar, çünkü bu alanlarda bol miktarda böcek bulabilirler. Göç dönemlerinde ise denizler, dağlar ve çöller gibi çeşitli doğal engelleri aşarak uzun mesafeler kat ederler.

Kültürel Önemi​

Ebabil kuşları, birçok kültürde önemli bir yer tutar. İslam kültüründe, Kur'an-ı Kerim'de Fil Suresi'nde adı geçen ebabil kuşları, Hz. Muhammed'in doğumundan önce Mekke'yi koruduklarına inanılan kuşlar olarak bilinirler. Bu hikayeye göre, büyük bir orduyu küçük taşlarla yenmişlerdir. Ayrıca, hızları ve sürekli hareket halinde olmaları nedeniyle edebiyat ve sanatta özgürlük ve hızın sembolü olarak da kullanılırlar.

Tehditler ve Koruma​

Ebabil kuşlarının nüfusu, genel olarak stabil kabul edilse de, bazı bölgelerde habitat kaybı ve iklim değişikliği nedeniyle tehdit altındadır. Özellikle şehirleşme ve modern yapıların inşası, geleneksel yuvalama alanlarının azalmasına yol açmaktadır. Bu nedenle, ebabil kuşlarının korunması için binalarda yuva kutuları yerleştirilmesi gibi koruma önlemleri alınmaktadır.

Sonuç​

Ebabil kuşları, doğanın en etkileyici ve dayanıklı kuşlarından biridir. Hızları, havada geçirdikleri süre ve göç yetenekleri ile dikkat çekerler. Aynı zamanda, kültürel olarak da önemli bir yere sahiptirler. Bu makale, ebabil kuşlarının biyolojik özelliklerini, davranışlarını, yaşam alanlarını ve kültürel önemini ele alarak, bu büyüleyici kuşlar hakkında kapsamlı bir bakış sunmayı amaçlamaktadır.

Ebabil kuşları: Türkiye'de ilkbaharda görülmeye başlar, sonbaharda güneye göç ederler.

Ebabil kuşu, Akdeniz havzasında yaygın olarak bulunan bir doğa fenomeni olarak bilinir. Türkiye ve yakın bölgelerde yaşayan bu kuş türü yaşamında uzun mesafeler kat etmeyi tercih etmektedir. İsim tam olarak Ebabil motmotu olarak bilinir ve bu kuşlar çoğunlukla sarı mor renkler kullanarak kuş sürüleri oluşturmaktan da hoşlanırlar. Ebabil kuşları türleri arasında oldukça büyüktür, ortalama kuşlar yaklaşık 12-15 cm uzunluğundadır. Ayrıca aralarına toplu olarak güvercinleri de aynı havayı paylaşmaktan hoşlanırlar.

Kuş sürüleri, kuşun çoğalmasıyla oluşan çok kapsamlı bir hava hareketidir ve bu sürülerin çoğu kış aylarında yaşam mücadeleleri nedeniyle bölgeye gelmektedir. Kuşların bölgeye gelmesi, plant nesnelerine ve bitkileri dökmeye vesile oluyor. Kuşlar aynı zamanda tarlalara, ormanlara, meydanlara uğrak yapmaktan da hoşlanıyor.

Türkiye'de ise bu türlerden 4 tanesi yaşamaktadır. Bu kuşlar göçmen kuşlar arasında yer almaktadır. Türkiye soğuk olduğu için kış aylarında Afrika'ya göçerler. İlkbaharın sonuna doğru da tekrar Türkiye'ye gelir. Ebabil kuşlarının ortalama ömür süreleri ise 27 yıldır. Yuvalarını kalabalık yerlere yapmazlar.

Ebabil kuşları; Kırlangıçlara göre kanatları daha uzun ve kavislidir. Gece-gündüz havada kalır ve uçarken uyurlar. Geceleri gören bir türdür.

Ebabil kuşu, uçabilen en eski kuş türlerinden biridir. Bu karşılaştırma 1500 yıllık geniş bir perspektif içinde yapılmıştır ve Ebabil kuşu, bilim adamları tarafından Türkiye, İran ve Irak'da bulunan, Çanakkale Bölgesi'nde de yaşayan amfibi ve su aygırlarının evrensel arkadaşı olarak görülmüştür. Bu tür paslı beyaz – yumurta pembe renkli bir kuştur. Günümüzde bu serin bölgelerde çoğunlukla dağlarda ve berrak suların vadilerinde koloniler oluşturmakta olan Ebabil kuşu, habitatlarında gezerken belirli çevrelere seslendirme taktikleri kullanmaktadır. Genel olarak kaz ve diğer hayvan ilere karşı duyarlı olan bu tür, aynı zamanda uçma ve şarkı söyleme yeteneklerinden dolayı önemli bir Orta Doğu halk masalı öğesidir.

Ebabil kuşu, Orta Doğu ve Afrika'da yaşayan küçük bir kuş türüdür. Bu kuşların sırtı kahverengi, alt kısımları ise beyaz renktedir. Gözleri koyu renktedir ve kısa, sivri kanatları vardır. Ebabil kuşları, hava harekatında oldukça çeviktirler ve genellikle gruplar halinde uçarlar. İslami gelenekte, ebabil kuşları Kabe'yi koruduğu için önemli bir yere sahiptirler. Ebabil kuşları hakkında ayrıca bazı mitolojik ve sembolik anlamlar da mevcuttur.

Ebabil kuşu, İslami gelenekte önemli bir yere sahip olan bir kuştur. Kur'an-ı Kerim'de adı geçen bu kuş, Hz. İbrahim'in Nemrut tarafından ateşe atılmak istendiği sırada gönderdiği kuşların biri olarak anlatılır.

Ebabil kuşu, hızlı ve yüksek uçabilen bir tür kuştur. İslami gelenekte, bu kuşların Hz. İbrahim’in ordusunu taşlayan kuşlar olduğu ve bu sayede Allah tarafından korunduğu söylenir. Ayrıca Hz. Peygamber'in Medine'de yaşadığı dönemde, Ebabil kuşlarının bir salgın hastalığı önlemek için gönderildiği de rivayet edilir.

Ebabil kuşu sembolik olarak da önem taşır. İslam geleneğinde, insanların davranışlarına karşı uyarıda bulunmak için kullanılan bir benzetmedir. Yani bir davranışın yanlış olduğu ebabil kuşları aracılığıyla anlatılır.

Ebabil kuşu, İslam peygamberi Hz. Muhammed'in Mekke'den Medine'ye göçünden önce Mekke'nin üzerinde görüldüğü söylenen kuştur. Kur'an-ı Kerim'de de bu kuştan bahsedilir.

Ebabil kuşu, özellikle İslam inanışında sembolik bir öneme sahip olan bir kuştur. Hz. Muhammed'in Mekke'den Medine'ye göç ederken, kendisine yönelik saldırılardan korunmak için Ebabil kuşlarının da yardımıyla Allah'ın koruması altında yolculuğunu tamamladığına inanılır.

Ebabil kuşu aynı zamanda insana, yaratıcıya şükretmek ve güvenmek için daima bir yol ve öğüt veren bir semboldür. Bu nedenle İslam kültüründe özellikle seyahatler öncesinde, yolculuk sırasında ve sonrasında Ebabil kuşu sembolizmi sıklıkla kullanılır.

Ebabil kuşu, Kur'an'da adı geçen bir kuştur. Sûre-i Fiil'in 3. ayetinde şöyle geçmektedir:

"فَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ"

Anlamı: "Onlara sürü sürü ebabil kuşları gönderdi."

Ebabil kuşu, Afrika, Asya ve Avrupa'nın bazı bölgelerinde yaşayan bir kuş türüdür. Yalnızca uçarak beslenir ve sürü halinde hareket eder. Kur'an'da bahsedilen durumda, Ebabil kuşları Allah'ın emriyle, Yemen'deki Ebrehe'nin fil ordusunu yok etmek için salınmıştır. Bu olay Mekke'nin fethi öncesi yaşanmıştır.

Ebabil kuşu, Kuran-ı Kerim'de bahsedilen bir kuştur. Hz. İbrahim'in doğduğu dönemde Şam'ın bir kralı vardı ve o dönemde her yıl, insanların hac için Mekke'ye gitmesine engel olmak için güçlü ordular gönderiyordu. Bir yıl, Şam Kralı, ordusuna ebabil kuşlarını da dahil ederek Mekke'ye gönderdi. Ancak bu kuşlar, Allah'ın emriyle görevlendirilmiştir ve Semud Kavmi'ne göre hareket ederler. Yani, onlar sadece Allah'ın emriyle hareket ederler ve hiçbir şey onları durduramaz.

Ebabil kuşları, ordunun üzerine tüylerini dökerek, taşlar ve topraklarla dolu torbalarla saldırdılar ve ordunun büyük bir kısmını yok ettiler. Böylece Mekke'ye giden Müslümanlar, ordunun hilelerinden kurtulmuş oldular. Bu nedenle, ebabil kuşları Allah'ın yardımı ve korumasının bir işareti olarak görülür. Ayrıca, ebabil kuşları, onların sürüsü birbirine sıkıca bağlı olan ve birbirlerine yardım eden insanlar örneğini vermektedir.

Ebabil kuşu, Kuran'da adı geçen ve Hz. İbrahim'in putperestlerin saldırısına maruz kalan Mekke'ye doğru yola çıkarken kendisine eşlik eden kuşlardan biridir. Ebabil kuşu, bu anlatımda Hz. İbrahim'in duası sonucu gönderildiği düşünülen bir kuştur. Kuranda Ebabil kuşu hakkında şöyle denilmektedir: "Gökten Ebabil kuşları atılıp taşlarını (putları) pişmiş çamur edercesine helâk ederken." (Kur'an 105: 3-5) Bu ayette, Ebabil kuşlarının putperestlerin üzerine taşlar atarak saldırdığı ve putları yok ettiği anlatılmaktadır.

Ebabil kuşu, İslamiyet'teki Dabbetül-Arz (yer hayvanı) adı verilen yaratıklardan biridir. Kur'an-ı Kerim'de, Mekke'nin fethi sırasında Hz. İbrahim'in putlarını yıkmak isteyenlerin üzerine, boyutları hakkında bilgi verilmeyen kuşlar gönderildiği anlatılır. Bu kuşlar, sadece bir taş damlası kadar küçüktü ama insanlara zarar veren özelliklere sahipti. İşte bu kuşlar, tarih boyunca Ebabil kuşu olarak anılmıştır. Bu hikaye, Ebabil kuşunun sembolik bir anlam kazanmasına neden olmuştur. Günümüzde, ebabil kuşu, sembolik bir kavram olarak, mucizevi olaylarda bazen anlatılmaktadır.

Ebabil kuşu İslam inancında önemli bir yere sahip olan kuşlardan biridir. Kuran'da geçen bir hikayede, Hz. İbrahim'in babası Nemrut'un oğlu İsmail'i kurban etmek üzere götürdüğü sırada Ebabil kuşları yardım etmiştir. Hikayeye göre, Nemrut İbrahim ile birlikte İsmail'i yakmaya hazırlandığında gökyüzünde Ebabil kuşları ortaya çıkmış ve Nemrut'un askerlerine taşlarla saldırmışlardır. Kuşların saldırısı sonucu İbrahim ve İsmail kurtulmuşlar ve Nemrut'un planı bozulmuştur. Bu olaydan dolayı Ebabil kuşu İslam kültüründe kurtuluş ve korunma sembolü olarak görülmektedir.

Ebabil kuşu, İslam inancında Hz. İbrahim'in kutsal Mescid-i Haram'ı yaptığı dönemde yaşadığına inanılan bir kuş türüdür. Kur'an-ı Kerim'de adı geçen bu kuşlar, Hz. İbrahim'e saldırmak üzere gönderildikleri ama gökten taşlar yağdırılarak geri püskürtüldükleri için sembolik bir anlam taşırlar. Ebabil kuşları, inanışa göre Allah'ın koruması altında olan kutsal alanları korumakla görevlendirildikleri düşünülür. Bu yüzden, Mescid-i Haram'ın yakınında sıklıkla görülen bu kuşlar İslam kültüründe büyük öneme sahiptir.

Ebabil kuşu, tıpkı diğer kuş türleri gibi, doğada yaşayan bir kuş türüdür. Ebabil kuşları, genellikle Afrika, Avrupa, Asya ve Avustralya kıtalarında bulunur.

Ebabil kuşlarının özellikleri arasında, genellikle kahverengi renkteki tüyleri, uzun kanatları ve kısa kuyrukları bulunur. Yaklaşık 10-14 cm uzunluğunda olan bu kuşlar, hızlı ve manevra kabiliyeti yüksek uçuşları ile bilinirler.

Ebabil kuşları, genellikle sürüler halinde yaşarlar ve genellikle yükseklerde uçarlar. Göçmen kuşlardır ve kış aylarını daha sıcak bölgelerde geçirirler. Beslenmeleri genellikle böceklerle ve uçan böceklerle yapılır.

Ebabil kuşlarının en bilinen özelliklerinden biri, yuva yapma şekilleridir. Avrupa'nın bazı bölgelerinde, özellikle kiliselerin çan kulelerine veya yüksek binaların cephelerine yuva yaparlar. Bu yuvalar, çamur ve tükürük gibi materyallerle inşa edilir ve oldukça dayanıklıdır.

Ebabil kuşları hızlı ve manevra kabiliyetleriyle tanınırken, aynı zamanda insanlarla olan ilişkileri sınırlıdır. Ancak, doğada izlemek için güzel bir kuş türüdür ve göç zamanlarında da gözlemlenmesi muhtemeldir.

Ebabil kuşu, İslam geleneğinde mucizevi bir kuş olarak bilinir. Hz. Süleyman'ın saltanatı döneminde inşa edilen Kudüs'teki Mescid-i Aksa'nın yapımında çalışan bu kuşlar, harç taşıma ve inşa malzemeleri taşıma gibi görevlerde kullanıldığına inanılır.

Ebabil kuşu hikayesi, Kur'an'da geçen bir olaya dayanır. Olay, Hz. Süleyman'ın, Mescid-i Aksa'yı tamir ettirmek için Allah'a dua etmesi sonucunda gerçekleşir. Duanın kabul edilmesi üzerine gökyüzünden gelen bir kuş sürüsü, ağızlarında taşlarla birlikte Hz. Süleyman'ın emrine girer. Ebabil kuşları, inşaat malzemelerini taşıyarak Mescid-i Aksa'nın tamir edilmesine yardımcı olurlar.

Ebabil kuşu hikayesi, İslam dinindeki mucizelerden biri olarak kabul edilir ve imanın gücünü sembolize eder. Aynı zamanda Allah'ın istediği zaman nasıl mucizeler yaratabileceğini göstermektedir.

Ebabil kuşu, Kur'an-ı Kerim'de geçen bir kuş türünün adıdır. Ebabil kuşları, Saba Suresi'nde, Kâbe'yi inşa etmeye çalışan Nemrut'un ordusuna karşı gönderilen kuşlar olarak anlatılır. Ebabil kuşları, üzerlerinde taşlar ve topraklar taşıyarak, Nemrut ve ordusunu kovalayan rüzgarla birleşerek onları helak ederler.

Ebabil kuşları, dış görünüş olarak kısa ve çizgili kuyruğu, siyah-sarı renkleri ve hızlı uçuşlarıyla bilinir. Ayrıca sosyal kuşlardır ve gruplar halinde uçarlar. Bu nedenle, insanlar arasında dayanışma ve işbirliği sembolü olarak da görülürler.

Ebabil kuşları, Kur'an-ı Kerim'deki anlatımlarıyla dini ve sembolik bir öneme sahiptir. İnanışa göre, Kâbe'yi korumak için gönderildikleri için bu kuşlar, Allah'ın iradesi ve yardımıyla mücadele edenlere ilham kaynağı olur. Bu yüzden, Ebabil kuşu genellikle dayanışma, yardımseverlik, koruma ve mücadele sembolü olarak anılır.

Ebabil kuşu, İslam inancına göre Hz. İbrahim'in tevhit inancını yaymak için Nemrut'un ateşe attığında onu koruyan ve üreme yetisine sahip olmayan özel bir kuştur. Yüce Allah, Ebabil kuşlarına özel yetenekler vermiştir, böylece Nemrut'un ateşi kuşlarla söndürülmüş ve Hz. İbrahim kurtarılmıştır. Bu olaydan sonra ebabil kuşları kutsal kabul edilir ve korunurlar. İslam inancında Ebabil kuşunun sembolik bir önemi vardır ve ibretler içerir.

Ebabil kuşu veya Latince adıyla Hirundo rustica, çoğunlukla göçmendir ve ağaçlarda veya yapıların çatılarında yuva yaparak yaşarlar. Özellikle uzun göç dönemlerinde, büyük sürüler halinde hareket ederler. Göçleri sırasında genellikle yer seviyesinden yüksekliklerde uçarlar ve çoğunlukla böceklerle beslenirler. Ebabil kuşları, hızlı ve manevra yeteneği yüksek uçuşları ile tanınırlar. Boyutları yaklaşık olarak 18 cm uzunluğunda olup, üst tüyleri koyu mavi, alt tüyleri beyazdır. Uzun kanatları ve çatallı kuyruğu vardır.ğ

Ebabil kuşu, İncil'de adı geçen bir kuş türüdür. Ebabil kuşları, Hz. Süleyman döneminde inşa edilen Kudüs Tapınağı'na zarar vermeyi planlayan Eleazar adlı bir generalin ordusunu korkutmak için gönderilmiştir.

Ebabil kuşları, düşman ordusunun üzerine taşlar ve ateş bırakarak saldırmış ve böylece düşman ordusunun Ka'be'yi yıkmaktan vazgeçmesine sebep olmuştur. Bu olay, İslam, Hristiyanlık ve Yahudilik gibi dinlerde anlatılan bir mucizedir.

Ebabil kuşlarının gerçek varlığı ise, günümüzde tartışmalı bir konudur. Bu kuşların modern bir atak türü olan Ammoperdix griseogularis kuşları olduğu öne sürülmektedir. Ancak, bu konuda kesin bir kanıt bulunmamaktadır.

Ebabil kuşu, Kuran'ın 105. sure olan "Fil Suresi"nde geçen bir kuş türüdür. Ebabil kuşları, Hz. Muhammed'in doğumu sırasında Mekke'ye saldıran ve Mekke halkının saldırıdan korunmasına yardımcı olan kuşlardır.

Fil Suresi'ne göre, Yemenli Abraha adında bir hükümdar, Kabe'yi yıkmak amacıyla Mekke'ye saldırırken, Allah Ebabil kuşlarını göndererek saldırıyı engellemiştir. Kuşlar, taşlarla donatılmış tüylerini düşürerek düşmanı korkutmuş ve saldırıyı engellemiştir. Bu olay, Kabe'nin dokunulmazlığını ve Allah'ın gücünü temsil etmektedir.

Ebabil kuşu, İslam kültüründe sembolik bir anlam taşımaktadır. Kuşun sadakat, Allah'a inanç, koruma ve yardım gibi özellikleri temsil ettiğine inanılır. Bu nedenle, Ebabil kuşu güvenlik, sadakat ve koruyuculuğun sembolü olarak kullanılmaktadır.

Bunun dışında, Ebabil kuşu gerçek bir kuş türüdür ve kırlangıç ailesine aittir. Beyaz göğsü ve koyu mavi-siyah tüyleri ile dikkat çeker. Ebabil kuşları, çoğunlukla sıcak bölgelerde yaşar ve özellikle Afrika, Orta Doğu ve Asya'nın bazı bölgelerinde görülür. Uçma yetenekleri çok gelişmiş olan bu kuşlar, havada hızlı ve manevra kabiliyeti yüksek hareketler yapabilirler.

Ebabil kuşu, Türkçe ağızlarda "Tenekeli Karga" olarak da bilinen ve İslam inancında önemli bir yere sahip olan bir kuş türüdür. Kur'an-ı Kerim'de adı geçen Ebabil kuşları, Hz. Süleyman'ın seferlerinde ona yardım etmek için gönderildiği düşünülen kuşlardır.

Ebabil kuşları, hızlı uçuş özellikleriyle bilinirler. Güney Afrika ve Tayvan hariç dünyanın hemen her yerinde bulunabilen bu kuşlar, genellikle sürüler halinde yaşarlar. 20-30 kadar kuştan oluşan bu sürüleri gökyüzünde çeşitli figürler yaparak dikkat çekerler.

İslam'da Ebabil kuşları, Mekke’ye gelecek olan Necaşî ordusuna karşı Müslümanları korudukları için önemli bir rol oynamışlardır. Hz. İbrahim'in Nemrut tarafından ateşe atılması sonucu gönderilen Ebabil kuşları, o ateşi su gibi söndürerek Hz. İbrahim'i korumuşlardır. Bu da Ebabil kuşlarının koruyucu ve kurtarıcı kuşlar olarak anılmasına neden olmuştur.

Ebabil kuşları aynı zamanda bir semboldür. Hürriyet, dayanıklılık, birlik ve sadakat gibi değerlerle ilişkilendirilirler. Bu nedenle İslam kültüründe Ebabil kuşu sembolü sıkça kullanılır.

Türkçe'de ise Ebabil kuşu, tenekeli karga olarak adlandırılır. Bu isim, kuşun kanadının tenekeden yapılmış gibi ses çıkarması nedeniyle verilmiştir. Kuşun hızlı ve uğultulu uçuşu nedeniyle de tenekeli karga olarak adlandırılır.

Ebabil kuşu, İslamiyet'te önemli bir yere sahip olan ve sembolik anlamlara sahip olan bir kuş türüdür. Onların hikayeleri ve anlamları, çeşitli kaynaklarda detaylı bir şekilde bulunabilir.

Ebabil kuşu (Hirundo rustica), ağaçlarda yaşayan, gölge alanlarda bulunan, küçük bir kuş türüdür. Bu kuş, özellikle yaz aylarında, diğer kuş türlerinden farklı olarak toplu olarak hareket eder ve göç eder. Ebabil kuşu, genellikle böceklerle beslenir ve açık mavi, kahverengi ve beyaz renklere sahiptir. İnanışa göre, bu kuşların kanatlarındaki tüyler Hz. Süleyman'ın sarayında kullanılmış ve ebabillerin Mekke'deki Kâbe'nin inşasına yardımcı olduklarına inanılmıştır.