Abese Suresi, Kuran-ı Kerim'in 80. suresidir. Sure, Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'in (sav) yaşadığı bir olayı anlatmaktadır.
Surenin başında Allah, Peygamber Efendimiz'e bir fakirin geldiği zamanlarda Efendimiz'in onu görmezden gelerek yüzünü ekşittiğini söyler. Ardından, Peygamber Efendimiz'in yüzünün asılmasını takiben üstünlüğünün hatırlatıldığı bir ayet gelir. Daha sonra, insanların ölüm anındaki halleri, yaratılış amacı ve sahip olduğu nimetler hakkında bilgi verilir.
Surenin sonunda ise, Allah'ın büyüklüğü, kudreti ve yaratılıştaki sürekliliği hatırlatılarak insanların tekrar diriltilip hesaba çekileceği belirtilir.
Bu sure, Peygamber Efendimiz'in günlük hayatta karşılaştığı bir olay üzerine inmiştir. Hz. Muhammed, Kureyş'in zengin ailelerinden birinin yanına gittiğinde orada bir fakirle karşılaşır. Fakir, Hz. Muhammed'e İslamiyet'i anlatır ancak Hz. Muhammed, zengin ailenin ilgisini kaybetmemek için fakiri görmezden gelir ve yanından ayrılır. Bu olayın ardından Abese Suresi inmiştir.
Surenin genel anlamı, insanların zengin veya fakir olmalarına bakılmaksızın herkesin Allah'ın varlığına ve tevhidine inanması gerektiği ve insanların yaratılış amacının Allah'ın emirlerine uymak olduğudur. Ayrıca, insanların ölüm anındaki zayıflıkları ve yaratılışlarındaki nimetler göz önünde bulundurularak dünya hayatının geçici ve ölümden sonraki hayatın sonsuz olduğu vurgulanmaktadır.
Abese Suresi, İslam tarihi açısından da önemlidir çünkü Hz. Muhammed'in ahlaki öğütlerinin ve Allah'ın emirlerine uygun yaşama konusundaki çağrısının bir örneği olarak kabul edilmektedir. Ayrıca, fakirin ve zenginin yanı sıra her insanın Allah'a eşit şekilde bağlı olduğu, insanların zenginlik veya fakirliklerinin önemsiz olduğu ve herkesin Allah'ın dinine davet edilmesi gerektiği vurgulanmaktadır.
Surenin başında Allah, Peygamber Efendimiz'e bir fakirin geldiği zamanlarda Efendimiz'in onu görmezden gelerek yüzünü ekşittiğini söyler. Ardından, Peygamber Efendimiz'in yüzünün asılmasını takiben üstünlüğünün hatırlatıldığı bir ayet gelir. Daha sonra, insanların ölüm anındaki halleri, yaratılış amacı ve sahip olduğu nimetler hakkında bilgi verilir.
Surenin sonunda ise, Allah'ın büyüklüğü, kudreti ve yaratılıştaki sürekliliği hatırlatılarak insanların tekrar diriltilip hesaba çekileceği belirtilir.
Bu sure, Peygamber Efendimiz'in günlük hayatta karşılaştığı bir olay üzerine inmiştir. Hz. Muhammed, Kureyş'in zengin ailelerinden birinin yanına gittiğinde orada bir fakirle karşılaşır. Fakir, Hz. Muhammed'e İslamiyet'i anlatır ancak Hz. Muhammed, zengin ailenin ilgisini kaybetmemek için fakiri görmezden gelir ve yanından ayrılır. Bu olayın ardından Abese Suresi inmiştir.
Surenin genel anlamı, insanların zengin veya fakir olmalarına bakılmaksızın herkesin Allah'ın varlığına ve tevhidine inanması gerektiği ve insanların yaratılış amacının Allah'ın emirlerine uymak olduğudur. Ayrıca, insanların ölüm anındaki zayıflıkları ve yaratılışlarındaki nimetler göz önünde bulundurularak dünya hayatının geçici ve ölümden sonraki hayatın sonsuz olduğu vurgulanmaktadır.
Abese Suresi, İslam tarihi açısından da önemlidir çünkü Hz. Muhammed'in ahlaki öğütlerinin ve Allah'ın emirlerine uygun yaşama konusundaki çağrısının bir örneği olarak kabul edilmektedir. Ayrıca, fakirin ve zenginin yanı sıra her insanın Allah'a eşit şekilde bağlı olduğu, insanların zenginlik veya fakirliklerinin önemsiz olduğu ve herkesin Allah'ın dinine davet edilmesi gerektiği vurgulanmaktadır.