Şüphecilik veya septisizm, felsefede bilginin imkânsızlığına inanan bir akımdır. Bu akım, insanların doğru ve kesin bilgiye doğru ulaşamayacaklarını, herhangi bir iddianın doğru veya yanlış olmadığını savunur.
Septik felsefe, anti-dogmatizm, epistemolojik şüphecilik, pozitivizm veya pragmatizm ile ilişkilendirilir. Bu akımlar, bilginin nesnel ve kesin olmadığına dair benzer görüşleri paylaşır.
Şüphecilik, genellikle bilimsel yönteme dayalı herhangi bir iddiaya karşı çıkar. Buna karşılık, şüpheciler, bütün iddiaların sınanması ve rasyonellikle analiz edilmesi gerektiğini savunurlar.
Bu nedenle, şüphecilik, felsefe, bilim ve düşünce tarihi gibi disiplinlerde önemli bir rol oynamıştır. Bugün bile birçok felsefeci, şüpheciliği tartışmaya devam etmektedir.
Sonuç olarak, şüphecilik, bilginin doğruluğuna dair bir güvence olmadığına inanan bir felsefi akım olarak kabul edilir. Bu akım, doğru bilgiye ulaşmanın imkânsız olduğu fikrine bağlıdır ve anti-dogmatizm, epistemolojik şüphecilik, pozitivizm ve pragmatizm gibi diğer felsefi akımlarla ilişkilidir.
Septik felsefe, anti-dogmatizm, epistemolojik şüphecilik, pozitivizm veya pragmatizm ile ilişkilendirilir. Bu akımlar, bilginin nesnel ve kesin olmadığına dair benzer görüşleri paylaşır.
Şüphecilik, genellikle bilimsel yönteme dayalı herhangi bir iddiaya karşı çıkar. Buna karşılık, şüpheciler, bütün iddiaların sınanması ve rasyonellikle analiz edilmesi gerektiğini savunurlar.
Bu nedenle, şüphecilik, felsefe, bilim ve düşünce tarihi gibi disiplinlerde önemli bir rol oynamıştır. Bugün bile birçok felsefeci, şüpheciliği tartışmaya devam etmektedir.
Sonuç olarak, şüphecilik, bilginin doğruluğuna dair bir güvence olmadığına inanan bir felsefi akım olarak kabul edilir. Bu akım, doğru bilgiye ulaşmanın imkânsız olduğu fikrine bağlıdır ve anti-dogmatizm, epistemolojik şüphecilik, pozitivizm ve pragmatizm gibi diğer felsefi akımlarla ilişkilidir.