🌟 Görecelik Teorisi'nin Temel Kavramları Nelerdir ❓

Görecelik Teorisi'nin Temel Kavramları Nelerdir ​

Görecelik Teorisi, Albert Einstein tarafından geliştirilen ve fizik dünyasında devrim yaratan iki önemli teoriden oluşur: Özel Görecelik Teorisi ve Genel Görecelik Teorisi. Bu teoriler, zaman, uzay, kütle ve enerji gibi kavramların birbirleriyle olan ilişkilerini tamamen yeniden tanımlar. Görecelik, klasik fiziğin sınırlarını aşarak, evrenin nasıl işlediğini anlamada yeni bir bakış açısı sunmuştur.

Peki, Görecelik Teorisi’nin temel kavramları nelerdir ve bu kavramlar nasıl bir etkiye sahiptir
Hadi gelin, bu önemli teoriyi daha yakından inceleyelim!

---

Özel Görecelik Teorisi (1905)​

Albert Einstein’ın 1905 yılında ortaya koyduğu Özel Görecelik Teorisi, özellikle ışık hızına yakın hareketler yapan nesneler için önemli sonuçlar doğurur. Bu teorinin temel kavramları şunlardır:

Zamanın Göreceliliği:​

• Zaman, gözlemcinin hızına bağlı olarak farklı hızlarda geçer.
• Işık hızına yakın hızlarda hareket eden bir nesne, daha yavaş zaman geçirecek ve bu fenomen zamanın genişlemesi (time dilation) olarak bilinir.
• Zaman genişlemesi, uzay ve zamanın birbirine bağlı olduğunu gösterir.

Uzayın Göreceliliği:​

• Uzay, sabit ve değişmez değildir. Hız arttıkça uzay da bükülür.
• Bu olgu, uzay-zamanın bükülmesi olarak bilinir ve uzayda yapılan ölçümler, hız ve hareket ile değişir.

Işığın Sabit Hızı:​

• Işık hızının her gözlemci için sabit olduğu belirtilir.
• Bu, ışık hızını aşmanın imkansız olduğuna işaret eder.
• Işık, evrende en yüksek hızda hareket eden şeydir ve hız sınırını belirler.

Kütle ve Enerji İlişkisi (E=mc²):​

• Kütle, enerjiye dönüşebilir ve enerji, kütleye dönüşebilir.
• E=mc² formülü, kütle-enerji eşdeğerliğini ifade eder ve kütle ile enerji arasındaki ilişkiyi açıklar.

---

Genel Görecelik Teorisi (1915)​

Einstein’ın geliştirdiği Genel Görecelik Teorisi, gravitasyonu (yerçekimi) uzay-zamanın eğriliği olarak açıklar. Bu teori, özellikle kütleli cisimlerin etrafındaki uzay ve zamanın nasıl büküldüğünü anlamamıza yardımcı olur. İşte temel kavramlar:

Uzay-Zamanın Eğriliği:​

• Kütleli cisimler, çevrelerindeki uzay-zamanı bükerek yerçekimini oluştururlar.
• Daha büyük kütleli cisimler, uzay-zamanı daha fazla eğerler. Bu, yerçekimi olarak algıladığımız fenomenin aslında uzay-zamanın eğrilmesinden kaynaklandığını gösterir.
• Örneğin, Dünya ve Güneş, uzay-zamanı bükerek yörüngede hareket etmeyi sağlarlar.

Yerçekimi ve Işık:​

• Işık, güçlü yerçekimi alanlarında bükülür. Bu fenomen ışığın yerçekiminden etkilenmesi olarak bilinir ve yerçekimsel merceklenme (gravitational lensing) örneği ile gözlemlenebilir.
• Yerçekimi, ışığın bile yolunu değiştirebilir, bu da kütlenin ışık üzerinde bile etkisi olduğunu gösterir.

Zamanın Eğrilmesi (Gravitational Time Dilation):​

• Yüksek kütleli bölgelerde, zaman daha yavaş akar.
• Büyük kütleli cisimlerin yakınlarında (örneğin, bir kara delik), zamanın çok yavaş geçtiği gözlemlenir.
• Bu, zamanın gravitasyonel etkilerle büküldüğünü gösterir.

---

Görecelik Teorisinin Temel Kavramları ve Günlük Yaşamdaki Etkileri​

Görecelik Teorisi, sadece bilimsel bir kuram olmanın ötesinde, günlük hayatımızda da gizli bir şekilde etkili olabilir. İşte görecelik teorisinin temel kavramlarının günlük yaşamla bağlantıları:

GPS ve Uzay Zamanı​

• GPS sistemleri, özellikle özel görecelik etkilerini dikkate alarak tasarlanmıştır. Yüksek irtifada bulunan uydu saatleri, daha hızlı çalışır ve yer yüzeyine yakın saatler yavaşlar.
• Bu farklar, dünya üzerindeki konum hesaplamalarını doğru yapabilmek için düzeltilir.

Yüksek Hızda Seyahat:​

• Işık hızına yakın hızlarda seyahat eden nesneler, zamanın daha yavaş geçtiğini fark edebilir. Bu, astronotlar veya uzay yolcuları için uzun yolculuklar sırasında zamanın daha yavaş akması anlamına gelir.

---

Sonuç: Görecelik Teorisi’nin Temel Kavramları​

Görecelik Teorisi, özellikle uzay ve zamanın bükülmesi, yerçekiminin uzay-zamanı eğriltmesi ve kütle-enerji ilişkisi gibi önemli kavramları içerir. Bu teori, sadece evrenin işleyişini anlamamıza değil, aynı zamanda günlük yaşantımızda karşılaştığımız bazı fenomenleri de daha iyi kavramamıza yardımcı olur.

Özel Görecelik ve Genel Görecelik, zamanın, uzayın, yerçekiminin ve enerjinin ne kadar derin ve birbirine bağlı kavramlar olduğunu gösteren, evrenin dinamiklerini anlamada temel taşlardan biridir.

---

Peki, görecelik teorisinin hangi kavramını daha çok merak ediyorsunuz?
Hangi konu sizin için daha ilginç veya zorlayıcıydı? Yorumlarınızı paylaşalım!

Ayrıca, Görecelik Teorisi'nin temel prensiplerinden biri de zaman ve uzayın birbirine bağlı olduğudur. Görecelik Teorisi'ne göre, uzay ve zaman birbirinin yerine kullanılabilir ve değişkenlerdir. Bu nedenle, bir olayın zamanı, farklı bir referans çerçevesinde farklı olabilir.

Görecelik Teorisi ayrıca, enerjinin korunduğu ancak kütle ve momentumun korunmadığı bir düzenleme sunar. Buna göre, enerji ve momentumun toplamı, herhangi bir işlem sırasında sabit kalacak ancak her iki özelliğin de ayrı ayrı korunmasına gerek yoktur.

Son olarak, Görecelik Teorisi, Newtoncu fizikteki mutlak uzay ve zaman kavramlarını reddeder. Bunun yerine, uzay ve zamanın herkesin kendi referans çerçevesine göre algıladığı göreceli bir yapıya sahip olduğunu savunur.

Bu nedenlerden dolayı, Görecelik Teorisi, modern fizik alanında önemli bir yere sahiptir ve birçok karmaşık kozmolojik ve fiziksel işlemi açıklamak için kullanılmaktadır.

Görecelik Teorisi'nin temel kavramları nelerdir?​

1. Gözlemci bağımlılığı: Gözlemlenilen olayların, gözlemci tarafından yapılan ölçümlerle ve bağımsız olarak değil, bağımlı olarak algılanmasıdır.

2. İzafiyet: Fiziksel ve mekansal kavramların, farklı hızlardaki nesneler arasındaki ilişkilerine bağlı olarak değişebileceği prensibidir.

3. Işık hızı: Işık hızı evrende sabit bir değer olarak kabul edilir ve bu hız, Görecelik Teorisi'ne dayanarak uzay ve zamanın birleşik bir yapı olduğunu belirtir.

4. Uzay-zaman: Görecelik Teorisi'ne göre, uzay ve zaman birbirleriyle ilişkilidir ve uzaydaki nesnelerin hareketi, zamanın deformasyonlarına neden olabilir.

5. Kütle-enerji eşdeğeri: Görecelik Teorisi'ne göre, kütle ve enerji birbirlerine denk gözlemlenir ve bu denge, maddenin enerjiye dönüşebileceğini ve enerjinin de maddeye dönüşebileceğini gösterir.

6. Genel görelilik: Kütleçekim kuvveti fiziksel olarak açıklanmasını sağlayan teoridir. Bu teoriye göre, kütleçekim kuvveti, uzay-zamanda çökmelere neden olur ve gezegenlerin, yıldızların ve diğer gök cisimlerinin hareketleri bu etkiden kaynaklanır.

7. Eşdeğerlik ilkesi: Görecelik Teorisi'ne göre, yerçekimi ile ivmelenme arasında bir fark yoktur. Bu ilke, ivmelenmenin çekimle aynı şekilde gözlemlenebileceğini ifade eder.

8. Kıvrımlı uzay: Genel görelilik teorisine göre, yerçekimi, uzay-zamanda bir kıvrım oluşturur. Bu kıvrım, bir nesne uzay ve zamanda hareket ederken onu çeken kütlelerin etkisine bağlı olarak değişebilir.

9. Gözlemciye göre zamanın yavaşlaması: Görecelik Teorisi'ne göre, hızlanan bir gözlemci gözlemlediği nesnelerin zamanını daha yavaş gözlemleyecektir. Bu kavram, zamanda yaşanabilecek farklılıkları ifade eder.

10. İleri ve geri zaman yolculuğu: Görecelik Teorisi'ne göre, zaman ve uzay birleşik bir yapıdır ve bu yapıda geriye doğru bir zaman yolculuğu mümkündür; ancak bu henüz teknolojik ve fiziksel olarak mümkün değildir. Ayrıca, bu kavramın birçok fiziksel ve felsefi tartışması da mevcuttur.

Görecelik Teorisi'nin temel kavramları şunlardır:

1. Uzay-zaman: Uzay ve zamanın birleşik bir yapı olduğu fikri Görecelik Teorisi'nin temelidir.

2. Işığın hızı: Işık hızı, evrende sabit bir değerdir ve herhangi bir referans noktasından ölçülen hızı aynıdır.

3. İzafiyet prensibi: Görecelik Teorisi'ne göre, herhangi bir hareketin tanımı, ölçüm cihazının konumuna bağlıdır. Bu nedenle, herhangi bir hareketin tanımı, bir referansa göre sabit bir hızla hareket eden başka bir referans noktasına göre tanımlanabilir.

4. Kütle-enerji eşdeğeri: E = mc² formülü, kütle ve enerji arasındaki ilişkiyi açıklar. Bu formül, küçük bir miktar kütle kaybının büyük bir enerji salınımına neden olabileceğini gösterir.

5. Gravite: Görecelik Teorisi'ne göre, kütle denilen şey, uzay-zamanı bükerek diğer nesneleri çeker. Bu kütle-çekim etkisi, Evren'in işleyişinde büyük bir rol oynamaktadır.

1) Eşdeğerlik İlkesi: Fizik kanunları herhangi bir hareketli lokasyon veya hız doğrultusu üzerinde işletilebilir ve sonuçlar evrenseldir.

2) Işığın Hızı: Işık herhangi bir ortamda sabit hızla hareket eder ve bu hız herhangi bir gözlemcinin durumuna bağlı değildir.

3) Görelilik ilkesi: Fizik kanunları, ölçümler ve gözlemler, gözlemcinin hareketine göre değişmezdir.

4) Zaman ve Uzay Arasındaki İlişki: Zaman ve uzay, gözlemcinin hareketine göre farklı şekillerde algılanır ve ölçülür.

5) Kütle-enerji eşdeğerliği: Maddenin enerjiyle ilişkili olduğuna ve enerjinin kütleyle ilişkili olduğuna işaret eden özel bir formülasyondur (E = mc²).

1. Uzay-zaman: Görecelik teorisinde mekanik ve astronominin tek bir uzay-zamanla ifade edilir. Özetle, uzay ve zaman birbirinden ayrılamaz bir şekilde bağlıdır.

2. İzafiyet: Görelilikte herhangi bir olayın zamanı ve konumu, ona bağlı hareket durumuna bağlıdır. Bu nedenle, olayın gerçekliği gözlemciye göre izafidir.

3. Işığın Hızı: Görelilik teorisi, ışığın sabit bir hızla hareket ettiğini belirtir. Bu, herhangi bir gözlemcinin, her hangi bir kaynak ışında aynı hızla ilerleyeceği anlamına gelir.

4. Kütle-enerji Eşdeğeri: Görelilik teorisi, cisimlerin kütlelerinin enerjiye dönüştüğünü ve enerjinin de kütle yarattığını belirtir. Bu formülde, E=h*c^2 (h=hareket sabiti, c=ışık hızı) E=mc^2 denebilir.

5. Gravite: Görelilik teorisi, yerçekiminin uzayda bir eğim yarattığını belirtir. Bu, nesnelerin gözlemlendiği yere göre çukur veya tümsek oluşmasına neden olur.

6. Özel görelilik: Işığın hızının sabit olması ve zaman ve mekânın izafiyeti üzerine dayanan teoridir.

7. Genel görelilik: Yerçekimi de dahil olmak üzere, kütle ve enerjinin etkilerini de hesaba katarak zaman ve mekânın izafiyeti üzerine dayanan teoridir.

Görecelik Teorisi'nin temel prensipleri şunlardır:

1. Fiziksel yasaların evrensel olduğu kabul edilir. Bu yasalar, herhangi bir gözlemcinin hareketi ile ilgili değildir.

2. Işığın hızı, herhangi bir hareketli cisim üzerindeki hızı ile aynıdır. Bu, ışığın hızının sabit olduğunu söyler.

3. Zaman ve uzay, hareket hızına göre değişebilir. Bu, bir nesnenin hızı ne kadar yüksek olursa, zamanın o nesne için daha yavaş olacağı anlamına gelir ve uzayın boyutlarınsa kısalacağı anlamına gelir.

4. Yerçekimi, kütleli nesnelerin uzay ve zaman üzerinde eğim yarattığı bir olgudur. Bu, nesnelerin birbirlerinin çevresinde yörüngeleri belirlerken yerçekimi kuvvetinin rolünü açıklar.

5. Herhangi bir hedefe ulaşmak için kullanılacak hızın, hedefe olan mesafe ve yerçekimi etkisinin dikkate alınması gereklidir. Bu, uzay seyahatleri veya yerçekimi dalgaları ile ilgili problemleri çözmek için matematiksel yöntemlerin kullanılmasını gerektirir.

1. İzafiyet prensibi: Hiçbir nesne ya da olay mutlak olarak bir yerde ve zamanda değildir, her şey görüş noktasına göre izafidir.

2. Eşdeğerlik prensibi: Bütün fiziksel yasalar tüm inerce sistemler için aynıdır. Bir gözlemci için fiziksel bir olayı açıklamanın tek yolu, bir sistemden diğerine geçiş koşullarını belirlemektir.

3. Uzay-zaman: Makroskobik nesneler için Newton mekaniği doğru bir açıklama sunarken, mikroskobik parçacıkların hareketi ışık hızına yakın hızlarda olduğunda Newton mekaniği hatalıdır. Böyle durumlarda, zaman, uzay ve kütle birleşir ve uzay-zaman adı verilen dört boyutlu bir yapı oluşturur.

4. Işık hızı sabiti: Vakumdaki ışık hızı sabittir ve bu sabit her gözlemci tarafından aynı değerde ölçülür.

5. Karadelikler: Fiziksel olarak gerçek bir varlığı olan karadelikler, maddeleri kendilerine çeken yoğun bir kütle merkezidir.

6. Kütle enerjisi eşdeğerliği: Kütle ve enerjinin birbirine dönüşebildiği ifade edilir. En ünlü formül E=mc^2 'dir. Bu ifadeye göre enerjinin kütle ile ilişkisi, ışık hızının karesiyle çarpımından ortaya çıkar.

Görecelik Teorisi, Newton'ın evrensel çekim yasasına meydan okuyan ve zaman ve uzayın yapısal özelliklerini tanımlayan bir teoridir. Bu teorinin temel prensipleri şunlardır:

1. İzafiyet prensibi: Hiçbir nokta ayrıcalıklı değildir. Herşey diğer nesnelerin varlığına göre var olur ve hareket eder.

2. Işığın sabit hızı: Işık hızı, herhangi bir gözlemcinin hızına bağlı olmaksızın sabittir.

3. Zamanın genişlemesi: Bir nesnenin hızı arttıkça, o nesne için geçen zaman yavaşlar.

4. Uzayın bükülmesi: Büyük kütlesi olan nesneler, uzay-zaman dokusunu eğebilir ve diğer nesnelere etki edebilir.

5. Kütle-enerji eşdeğerliği: E = mc² formülüyle ifade edilen, kütle ve enerjinin birbirine dönüştürülebilir olduğunu ifade eder.

Bu prensipler, Einstein'ın 1905 ve 1915 yıllarında yayınladığı makalelerde tanımlanmış ve zamanla daha fazla deney ve gözlem sonrası teyit edilmiştir.

Görecelik Teorisi'nin temel kavramları şunlardır:

1. Görelilik prensibi: Fizik yasalarının herhangi bir inerter referans sistemine göre değil, pozisyon ve hareketin değiştiği her referans sistemine göre aynı olduğunu ifade eden prensiptir.

2. İki görelilik teorisi: Görecelilik prensibinden hareketle geliştirilen ve genel ve özel olmak üzere iki ana görelilik teorisi bulunmaktadır. Özel görelilik teorisi, uzay ve zamanın kesikli yapısını ve hızı yaklaşık olarak sabit olan cisimler arasındaki ilişkileri ele alırken, genel görelilik teorisi, kütle ve enerji dağılımlarının uzay ve zamanı nasıl eğittiğini tanımlar.

3. Uzay-zaman: Görecelilik teorisine göre, uzay ve zaman, bir bütün olarak uzay zaman olarak düşünülür ve birbirleriyle bağlantılıdır. Kütlenin, enerjinin veya herhangi bir cismin varlığı uzay-zaman dokusunu eğitebilir ve bu da cisimlerin yolunu etkileyebilir.

4. Işık hızı: Görecelilik teorisi, ışığın herhangi bir gözlemciye göre sabit bir hızda hareket ettiğini öne sürer. Işık hızının hızlandırılması mümkün değildir ve herhangi bir cisim bu hıza ulaştığında zaman durur, uzunluklar kısalır ve kütle sonsuz değere yaklaşır.

5. Eşzamanlılık: Farklı gözlemcilerin aynı olayı farklı zamanlarda görebileceği veya farklı olayları aynı anda görebileceği kavramdır. Göreceli hareket halindeki iki gözlemci, olayların eşzamanlı olduğuna dair anlaşamayabilir.

6. Kütle-enerji eşdeğerliliği: Görelilik teorisi, enerjinin kütleye dönüşebileceğini ve kütle de enerjiye dönüşebileceğini öne sürer. Einstein'ın E=mc² denklemi, bu eşdeğerliği ifade eder.

7. Gravitasyon: Görecelik teorisi, kütle veya enerji dağılımının uzay-zaman dokusunu eğiteceğini ve bu eğim sonucunda cisimlerin yolunu etkileyeceğini ifade eder. Gravitasyon, kütleli cisimlerin birbirleri üzerine uyguladığı çekim kuvvetini açıklar.

Görecelik Teorisi'nin temel prensipleri şunlardır:

1. İlke olarak bütün fiziksel yasalar tüm gözlemciler için aynı şekilde geçerlidir. Yani gözlemciye bağlı olmaksızın evrende geçerli olan evrensel yasalara uygun olarak olaylar gerçekleşir.

2. Hiçbir gözlemci, hızı ışık hızına yaklaştığı sürece ışıktan daha hızlı hareket edemez. Işık hızının üzerindeki bir hızla hareket etmek, enerji ve kütle gibi fiziksel özelliklerin anlamlı bir şekilde değiştiği anlamına gelir.

3. Uzay ve zaman, birbirleriyle iç içe geçmiş bir yapıya sahiptir. Bu nedenle, bir cisim hareket ettiğinde zaman ve uzayın deformasyonu olur. Cismin hızı arttıkça zaman yavaşlar ve uzay daralır.

4. Kütle ve enerji birbirine eşdeğerdir. Enerji bir sisteme iş yapabilme kabiliyetine sahip olduğu için bu sistemin kütlesine dönüşerek kütle artışına neden olur. Bu, ünlü eşitlik E=mc² ile ifade edilir.

Bu prensipler, Albert Einstein'ın özel ve genel görelilik kuramlarıyla ortaya atılmıştır.

Görecelik Teorisi'nin temel prensipleri şunlardır:

1. Görelilik İlkesi: Fiziksel yasaların, bir gözlemciden diğerine, hareket durumuna bağlı olarak değişmediğini ifade eder. Yani, farklı hızda hareket eden iki gözlemci aynı fiziksel olayları farklı şekillerde gözlemleyebilir.

2. Işık Hızının Sabitliği: Işık, herhangi bir referans çerçevesine göre her zaman aynı hızda hareket eder. Bu hız, boşluktaki ışık hızı olarak kabul edilir ve herhangi bir madde veya ortam tarafından etkilenmez.

3. Genel Görecelik: Kütle çekimi, uzayın eğriliği tarafından oluşturulur ve cisimlerin hareketini belirler. Büyük kütleli cisimler, uzay zamanın kavislenmesine neden olurlar ve diğer cisimleri bu kavisli uzayda etkilerler.

4. Zamanın Genişlemesi: Bir cismin hızı arttıkça, o cismin hareket ettiği referans çerçevesinde zaman daha yavaşlar. Bu etki, izafiyet kuramının bir sonucudur ve özellikle yüksek hızlarda belirgin hale gelir.

5. Kütle-Enerji Eşdeğerliği: Einstein'ın meşhur E=mc^2 denklemi, kütle ve enerji arasında bir eşdeğerlik ilişkisi olduğunu gösterir. Bir nesnenin enerjisi, kütlesinin hızının karesine eşittir.

Bu temel prensipler, Görecelik Teorisi'nin temel yapı taşlarını oluşturur ve modern fizikte birçok keşif ve buluşun temelini oluşturur.

Görecelik teorisi'nin temel kavramları şunlardır:

1. Görelilik ilkesi: Farklı gözlemcilerin, hızlarına ve yerlerine bağlı olarak zamanın ve uzayın farklı şekillerde algılanabileceğini ifade eder. Yani, zaman ve uzay gözlemcinin hareketine ve hızına bağlı olarak değişebilir.

2. Özel görelilik teorisi: Hızlanan sistemlerdeki hareketin fiziksel olaylara etkisini açıklar. Özellikle, Işık hızının evrenin her yerinde aynı olduğunu ve ışık hızına yaklaşan hızlarda zamanın yavaşladığını ifade eder.

3. Genel görelilik teorisi: Kütleçekimin, uzay ve zamanın eğrilmesine neden olduğunu açıklar. Kütle çekim kuvveti, bir cismin yolunu ve zamanı değiştirir.

4. Uzay-zaman eğriliği: Genel görelilik teorisine göre, uzay-zaman kabul edilen bir düzlem yerine, kütle ve enerjinin varlığından dolayı eğimidir.

5. Işınım basınç: Işık veya elektromanyetik radyasyonun cisimlere bir basınç uygulamasıdır. Bu basınç ışığın enerjisinin taşınmasından kaynaklanır ve genellikle küçüktür, ancak uzaydaki nesneler gibi bazı durumlarda önem kazanabilir.

6. Zaman genişlemesi: Özel görelilik teorisine göre, bir nesne yüksek hızlarda hareket ederse, zamanın yavaşladığı ve nesnenin yaşam süresinin gözlemciye göre daha uzun olduğu ifade edilir.

7. Kütle-enerji eşitliği: E=m*c^2 formülü ile ifade edilen kütle ve enerji arasındaki ilişkiyi ifade eder. Bu formülde E, enerjiyi; m, kütleyi; c, ışık hızını temsil eder.

8. Gravitasyonel kırmızıya kayma: Genel görelilik teorisine göre, cisimlerin bir yerçekim kuyusunda hareket ederken ışığın frekansının düşmesi ve dalga boyunun uzamasıdır.

Görecelik Teorisi'nin temel prensipleri şunlardır:

1. İzafiyet İlkesi: Görelilik prensiplerinden biri olan izafiyet ilkesine göre, fiziksel olaylar ve fenomenler herhangi bir referans noktasına bağlı olarak tarif edilmelidir. Bir olayın gözlemleyicinin hareketiyle ilişkilendirildiği ve izlenen olayın referans noktasına bağlı olduğu göz önüne alınmalıdır.

2. Işık Hızı Sabiti: Görecelik teorisine göre, ışık hızı herhangi bir inerceleme sisteminde sabittir ve bu hızda hareket eden ışığın hızı evrende evrenseldir. Işık hızı, herhangi bir hareketli gözlemci için değişmezdir ve asla aşılamaz.

3. Genel Görecelik: Genel görecelik prensibi, uzay ve zamanın kütlenin varlığından etkilendiğini öne sürer. Kütleli bir cismin yaratmış olduğu yerçekimi, uzayın bükülmesine yol açar ve uzay zaman eğrilir. Bu prensibe göre, kütle çekimi, cisimlerin hareketine etki eder.

4. Eşdeğerlik İlkesi: Eşdeğerlik ilkesi, bir yerçekimi alanı içerisindeki herhangi bir noktanın, aynı hızla hareket eden bir referans sistemine göre bulunduğu durumda, yerçekimi etkisinde olduğuna veya hızlanıp yavaşladığına dair herhangi bir deney yaparak bunu ayırt edilemeyeceğini belirtir.

Bu temel prensipler, Albert Einstein tarafından ortaya atılmış ve Görecelik Teorisi'nin temelini oluşturmuştur.

Görecelik Teorisi'nin temel prensipleri şunlardır:

1. Fiziksel yasalar herhangi bir referans çerçevesinde açıklanabilir. Bu, farklı hızlarda hareket eden gözlemcilerin aynı olayları farklı şekillerde görüntülediği anlamına gelir.

2. Işık hızı evrenin en yüksek hızıdır ve bu hız, herhangi bir referans çerçevesinden bağımsızdır.

3. Büyük kütleli objeler uzay-zaman yapısını eğebilir, bu da ışığın hareketini etkileyebilir. Bu, Einstein'ın ünlü "çekim" kavramına yol açar.

4. Kütle ve enerjinin aynı şey olduğu anlamına gelen ünlü E=mc² denklemi de Görecelik Teorisi'nin bir sonucudur.

Görecelik Teorisi, klasik fizikteki Newtoncu mekanikten tamamen farklı bir bakış açısına sahiptir ve daha sonradan modern fizik ve kozmoloji alanlarının temelini oluşturmuştur.