Yeni Skolastik Felsefe, Orta Çağ'dan kalma Skolastik Felsefe'nin modern bir versiyonudur. Bu felsefi geleneğin temel amacı, Aristoteles felsefesiyle Hristiyanlık dogması arasında bir sentez yaratmak ve bu sentez üzerinden dini ve felsefi konulara çözümler sunmaktır. Yeni Skolastik Felsefe, esas olarak Katolik Kilisesi tarafından benimsenmiş ve geliştirilmiştir, ancak bazı Hristiyan mezhepleri tarafından da kabul edilmektedir.
Yeni Skolastik Felsefe'nin "modernleştirilmiş" olması, geleneğin Orta Çağ'daki formundan farklılıklar taşıması anlamına gelir. Bu felsefe, modern dünya ve bilimle uyumlu hale getirilirken, aynı zamanda Katolik dogmalarının temel prensiplerine bağlı kalmaya çalışır. Bu nedenle, Yeni Skolastik felsefe, modern felsefenin ve bilimin doğrularını, dini inancın dogmalarıyla birleştirerek anahtar konularda çözümler sunar.
Aristoteles, Yeni Skolastik Felsefe'nin temel felsefi kaynaklarından biridir. Aristoteles felsefesi, rasyonaliteye dayalı ve doğa yasalarına uygun bir dünya görüşü sunarak Yeni Skolastik Felsefe'nin temel prensiplerinden biri haline gelmiştir. Diğer önemli kaynaklar arasında Hristiyan teolojisi, Thomas Aquinas'ın Summa Theologiae isimli eseri, Descartes ve Kant gibi bazı modern felsefeciler yer almaktadır.
Sonuç olarak, Yeni Skolastik Felsefe, Orta Çağ'dan kalma Skolastik Felsefe'nin modern bir türüdür ve Aristoteles felsefesi ile Katolik düşünceleri birleştirerek dini ve felsefi konularda çözümler sunar. Bu geleneğin amacı, modern dünya ile uyumlu hale getirilirken aynı zamanda Katolik dogmalarının temel prensiplerine bağlı kalmaktır.
