Utilitarizm, ahlaki bir teori olarak, eylemlerin sonuçlarındaki mutluluğun ve acının dengesi üzerine odaklanır. Bununla birlikte, bu teori, eleştiriye maruz kalmıştır.
Birçok eleştirmen, utilitarizmin herkese eşit şekilde fayda sağlama iddiasının gerçekçi olmadığını savunur. Örneğin, bir eylemin bir kişiye mutluluk vermesi, başka bir kişinin acı çekmesine neden olabilir. Böylece, utilitarizm, haksızlık ve adaletsizlik üzerine kurulmuş olabilir.
Diğer eleştirmenler, utilitarizmin ahlaki değerleri hesaplamak için yeterli bir sistem olmadığını savunur. Mutluluk ve acı kavramları, somut değerler olmadığından, böyle bir hesaplamanın doğru olup olmadığını ölçmek zordur.
Bazı eleştirmenler, utilitarizmin bencil davranışlara yol açabileceğini savunurlar. Örneğin, bir kişi, kendi mutluluğunu sağlamak için başka bir kişinin acı çekmesine neden olabileceğini düşünebilir.
Sonuç olarak, utilitarizm kompleks bir ahlaki teori olabilir, ancak herkes için fayda sağlama iddiası, ahlaki sonuçlarının öngörülemez veya adaletsiz olabileceği eleştirilerine açık bir şekilde yanıt vermez.
Birçok eleştirmen, utilitarizmin herkese eşit şekilde fayda sağlama iddiasının gerçekçi olmadığını savunur. Örneğin, bir eylemin bir kişiye mutluluk vermesi, başka bir kişinin acı çekmesine neden olabilir. Böylece, utilitarizm, haksızlık ve adaletsizlik üzerine kurulmuş olabilir.
Diğer eleştirmenler, utilitarizmin ahlaki değerleri hesaplamak için yeterli bir sistem olmadığını savunur. Mutluluk ve acı kavramları, somut değerler olmadığından, böyle bir hesaplamanın doğru olup olmadığını ölçmek zordur.
Bazı eleştirmenler, utilitarizmin bencil davranışlara yol açabileceğini savunurlar. Örneğin, bir kişi, kendi mutluluğunu sağlamak için başka bir kişinin acı çekmesine neden olabileceğini düşünebilir.
Sonuç olarak, utilitarizm kompleks bir ahlaki teori olabilir, ancak herkes için fayda sağlama iddiası, ahlaki sonuçlarının öngörülemez veya adaletsiz olabileceği eleştirilerine açık bir şekilde yanıt vermez.