Şeytan, pek çok din ve inanışta kötülüğün, günahın ve isyanın simgesi olarak kabul edilir. Bu tanımlama, çeşitli dinlerin kutsal metinlerinde ve mitolojilerinde anlatılan hikayelerden kaynaklanır. İslam, Hristiyanlık ve Yahudilik gibi monotheist dinlerde, Şeytan genellikle ilk meleklerden biri olan Lucifer veya İblis olarak tasvir edilir.
Bu dinlerde Şeytan, Allah'ın emrine karşı gelen ve insanları günaha teşvik eden bir varlık olarak görülür. Şeytan, insanın kötü arzularını harekete geçirir, günaha sürükler ve manevi yoldan sapmalarına neden olur. Dolayısıyla Şeytan, insanların ahlaki değerlerine zarar veren, dünyevi arzularını kontrol etme ve kendilerini Allah'ın yolundan uzaklaştırma potansiyeline sahip bir sembol olarak kötü olarak tanımlanır.
Öte yandan, Şeytanın kötü olarak tanımlanmasının psikolojik ve sosyolojik açıklamaları da mevcuttur. İnsanların kötü eylemlerini Şeytan'a atfetmeleri, suçun dışında bir başka etkeni sorumlu tutma ihtiyacından kaynaklanabilir. Aynı zamanda toplumda ahlaki kurallara aykırı davranışları cezalandırmak için Şeytan gibi bir sembol yaratmak, toplumsal düzenin korunmasına yardımcı olabilir.