Plaka tektoniği teorisi, kabuğun hareketleri ve Dünya'nın jeolojik tarihindeki büyük olayların çoğunun nasıl meydana geldiğini açıklamaktadır. Dünya kabuğu, katmanlar halinde oluşmuştur ve çekirdek, manto ve kabuk olarak adlandırılan üç ana kısımdan oluşmaktadır. Kabuk, daha hafif malzemelerden oluştuğu için, üst kısımda yer almaktadır. Ancak, kabuğun altında yer alan manto, daha yoğun malzemelerden oluştuğu için, kabuk ile birleşmeyi sağlayan bir zonelik meydana gelmektedir.
Kabuk, büyük levhalara (plakalara) ayrılmaktadır ve bu plakalar, kabukta yer alan kıtaları, okyanusların altındaki kabuğu veya her ikisini de içerebilmektedir. Bu plakalar, Dünya'nın ısınması sonucu oluşan sıcaklık akışları ve manto içindeki konveksiyon akımları nedeniyle hareket etmektedir. Bu hareketler, bazen birbirine yaklaşmakta, bazen birbirinden uzaklaşmaktadır.
Bu hareketlerin sonucunda, plakalar birbirleriyle sürtünerek yer değiştirdiğinde, jeolojik etkilere neden olan gerilme kuvvetleri ortaya çıkmaktadır. Bu gerilme kuvvetleri, zeminde depremler, volkanik faaliyetler, yüksek dağların veya okyanus havzalarının oluşmasına neden olmaktadır.
Plaka tektoniği teorisi, modern jeoloji, jeofizik ve volkanoloji bilimlerinin temel taşıdır ve Dünya'yı anlamak için önemli bir araçtır. Ayrıca, jeolojik olayları tahmin etmek, volkanik patlamaların yerleşim yerlerine etkilerini analiz etmek ve gölgeleme, doğal kaynakların bulunması ve hatta petrol ve gaz aramak gibi endüstriyel faaliyetlerde kullanılabilmektedir.