Hz. Muhammed’in Vefatı: Bir Peygamberin Dünyadan Ayrılışı
Hz. Muhammed… Allah’ın elçisi, insanlığa ışık olan bir rehber ve her daim örnek alınacak bir insan. 63 yıllık ömrünü iyiliğe, adalete ve barışa adayan Peygamber Efendimiz, yeryüzünde geçirdiği sürenin sonunda, ümmetine ebedi bir miras bırakmak üzere fani dünyadan ayrıldı. Bu, yalnızca bir insanın vefatı değil; bir çağın kapanışı, İslam toplumunun sarsıldığı ve derin hüzne boğulduğu bir andı. Onun vedası, Müslümanların kalbinde derin bir acı bırakırken, iman ve umut dolu bir yolculuğun da kapısını araladı.1. Rahatsızlığının Başlaması ve Sahabelere Veda 
Hz. Muhammed, hicri 11. yılın Safer ayında rahatsızlanmaya başladı. Son günlerinde sık sık baş ağrısı çekiyor, bedeni yorgun düşüyordu. Bu dönemde ümmetine veda edercesine hutbeler verdi, sahabelerine tavsiyelerde bulundu 
. Son hutbesi olan Veda Hutbesi’nde, Allah’a olan bağlılığı, insanlara karşı sorumlulukları, kadın haklarını ve İslam’ın temel ilkelerini bir kez daha hatırlattı. Sözleri, sahabelerin kalbinde derin izler bıraktı ve onu dinleyen herkes, bu konuşmanın bir veda niteliği taşıdığını hissetti 
.2. Hz. Aişe’nin Evinde Geçen Son Günler 
Hz. Muhammed’in hastalığı ilerlediğinde, hanımlarından Hz. Aişe’nin evinde kalmaya karar verdi. Hastalığının ağırlığına rağmen namazı ihmal etmedi ve ümmetine olan sevgisini her fırsatta dile getirdi. Başucunda bekleyen sahabelerine, "Ümmetim… Ümmetim…" diyerek dua etti; onların selameti için Allah’a yakardı 
. Son anlarında bile ümmetini düşünen, her sözüyle onlara teselli vermeye çalışan bir Peygamberdi.3. Son Anlarında İslam’ın Temel Mesajı
Vefatına yakın, ümmetine bıraktığı son sözlerden biri "Size iki şey bırakıyorum: Allah’ın Kitabı ve benim sünnetim. Onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu şaşırmazsınız." oldu 
. Hz. Muhammed, kendisinden sonra Müslümanların Kuran’a ve onun örnek yaşamına sarılmasını istedi. Bu vasiyet, İslam’ın temel mesajını özetleyen, insanlığa ışık tutan bir kılavuz olarak kaldı. Peygamber Efendimiz, bu dünyadan ayrılırken bile Allah’ın emirlerini ve İslam’ın rehberliğini hatırlatarak ümmetine olan bağlılığını dile getirdi 
.4. Dünyadan Ayrılışı ve Meleklerin Selamı 
Hicri 11. yılın Rebîülevvel ayının 12. günü, pazartesi sabahıydı. Hz. Muhammed, son nefesini verirken bile sakin, huzurlu ve Allah’a teslim olmuş bir ruh halindeydi. "Refik-i A’la"ya yani “Yüce Dost’a” kavuşmayı dile getirdi. O an, bir Peygamberin Allah’a olan özleminin ve dünyadan ayrılma arzusunun doruk noktasıydı. Yanında bekleyenler, bu teslimiyetin yüceliğine tanıklık etti ve onun dünyadan ayrıldığı an, Medine halkı derin bir sessizliğe büründü. Meleklerin selamladığı o ruh, artık Yüce Allah’ın huzurundaydı 
.5. Ümmetin Yüreğinde Derin Bir Hüzün 
Hz. Muhammed’in vefatı, Müslümanların kalbinde tarifsiz bir acı bıraktı. O, sadece bir Peygamber değil; insanları doğruya, adalete ve merhamete çağıran bir rehberdi. Sahabeler, onun dünyadan ayrıldığını kabul etmekte zorlandı. Hz. Ömer, bu acıya dayanamayarak, onun vefat ettiğine inanmak istemediğini dile getirdi. Ancak Hz. Ebubekir, Peygamber Efendimizin cenazesinin başında "Kim Muhammed’e tapıyorsa bilsin ki Muhammed ölmüştür, kim Allah’a tapıyorsa bilsin ki Allah bakidir." diyerek ümmeti teskin etti . Bu sözler, Hz. Muhammed’in vefatının ardından Müslümanların yeniden toparlanmasına ve inançlarını pekiştirmesine vesile oldu.6. Veda: Ebedi Mirası ve İslam’ın Yolu 
Hz. Muhammed’in ayrılığı, sadece bir insanın ölümünden fazlasıydı; İslam dünyasında bir devrin kapanışı, yeni bir dönemin başlangıcıydı. Onun yaşamı, İslam’ın yüceliğini, adaletini ve merhametini simgeleyen bir pusula olarak kaldı. Hz. Muhammed’in vefatının ardından, Müslümanlar onun öğütlerini yaşatmaya, mirasını korumaya ve İslam’ı yaymaya ant içti. Peygamber Efendimizin bıraktığı bu ebedi miras, İslam’ın sönmeyen ışığı olarak yüzyıllar boyu devam etti.
Sonuç Olarak:
Hz. Muhammed’in vefatı, Müslümanlar için derin bir hüzün kaynağı olurken, onun bıraktığı öğretilerle bir rehberlik olarak varlığını sürdürdü. O, Müslümanlar için yalnızca bir Peygamber değil, bir baba, bir dost, bir lider olarak hatırlanmaya devam etti. Hz. Muhammed’in ayrılışı, bu dünyadaki faniliğin bir hatırlatıcısı iken; Allah’a olan inancın, sadakatin ve iyiliğe adanmış bir yaşamın ne kadar yüce olduğunu bize anlatan bir hikayedir.
Son düzenleme:
