Hz. İsa'nın İncil'deki Yargı ve Adalet Anlayışı
Hz. İsa'nın İncil'deki yargı ve adalet anlayışı, merhamet, affetme ve sevgi üzerine kuruludur. İsa, öğretilerinde ve yaşamında, yargılamanın tehlikelerini ve adaletin gerçek anlamını vurgulamıştır.
İsa'nın "Yargılamayın ki, yargılanmayasınız" (Matthaios 7:1) şeklindeki öğretisi, onun yargılama konusundaki düşüncelerini net bir şekilde ifade eder. İsa, insanların birbirlerini yargılarken hatalı veya yanıltıcı bir bakış açısına sahip olabileceklerini belirtir. İnsanların kendi kusurlarını ve hatalarını göz ardı ederek başkalarını yargılama eğiliminde olduklarını ifade eder. Bunun yerine, İsa insanları kendi hatalarını düzeltmeye ve başkalarına karşı daha anlayışlı ve merhametli olmaya çağırır.
Adalet konusunda ise İsa'nın öğretileri, çoğunlukla manevi ve ahlaki adaleti vurgular. İsa, "Açları doyurun, susuzlara su verin, yabancıları ağırlayın, çıplakları giydirin, hastaları ziyaret edin, tutsakları görün" (Matthaios 25:35-36) der. Bu, toplumun en savunmasız üyelerine hizmet etme ve onlara adalet sağlama çağrısıdır.
İsa'nın "Bana en küçük kardeşlerimden birine yaptığınızı bana yapmış olursunuz" (Matthaios 25:40) ifadesi de, her bir insanın değerini ve herkesin adil ve eşit muamele görmesi gerektiğini vurgular. İsa'nın adalet anlayışı, hem toplumun en savunmasızlarına yardım etmeyi hem de herkese karşı adil olmayı gerektirir.
Sonuç olarak, Hz. İsa'nın İncil'deki yargı ve adalet anlayışı, merhamet, sevgi ve eşitlik üzerine kuruludur. İsa, insanları başkalarını yargılamaktan kaçınmaya ve adaleti, hem bireysel ilişkilerde hem de toplumun genelinde, herkese karşı uygulamaya çağırır.