Farklı balık türleri, yaşam alanlarına, boyutlarına, davranışlarına ve ekonomik değerlerine göre farklı avlama yöntemleriyle yakalanır. Endüstriyel balıkçılıkta kullanılan bu yöntemler, balıkların suyun yüzeyinde mi, orta seviyelerde mi yoksa dipte mi yaşadığına ve sürü halinde mi yoksa bireysel mi avlanabileceklerine bağlı olarak çeşitlilik gösterir. Balık türlerine yönelik doğru avlama yöntemini seçmek, hem verimliliği artırmak hem de sürdürülebilir balıkçılığı desteklemek açısından önemlidir.
İşte farklı balık türleri için endüstriyel avlama yöntemleri hakkında detaylı bilgiler:
Farklı Balık Türleri İçin Endüstriyel Avlama Yöntemleri
4o
kapasitesine sahiptir.
Sonuç: Farklı Balık Türleri İçin Endüstriyel Avlama Yöntemleri
Farklı balık türleri, yaşam alanlarına ve davranışlarına göre çeşitli endüstriyel avlama yöntemleri ile yakalanmaktadır. Gırgır, uzun olta, trol, dip uzun olta, tuzaklar, ağ uzatma ve dalga kapsülleri gibi yöntemler, her bir balık türü için uygun teknikleri sunar. Balıkçılıkta kullanılan bu yöntemlerin doğru seçimi, hem av verimliliğini artırır hem de sürdürülebilir balıkçılık uygulamalarına katkıda bulunur. Ancak, hedef dışı avlanma oranlarının düşürülmesi, deniz ekosisteminin korunması ve sürdürülebilir balıkçılık yönetimlerinin benimsenmesi de büyük bir önem taşır.
İşte farklı balık türleri için endüstriyel avlama yöntemleri hakkında detaylı bilgiler:
Farklı Balık Türleri İçin Endüstriyel Avlama Yöntemleri 
1. Orkinos (Ton Balığı) İçin Endüstriyel Avlama Yöntemleri
a. Gırgır Ağı (Purse Seining)
Orkinos gibi büyük pelajik balık sürüleri, açık denizlerde gırgır ağları kullanılarak yakalanır. Bu yöntem, orkinos sürülerini çevreleyen bir ağın kullanılmasını içerir. Ağın alt kısmı kapatılır ve balıklar ağ içinde hapsedilerek tekneye çekilir.- Yöntem: Gırgır ağı, orkinos sürüsünün etrafına yayılır ve balıklar tamamen ağın içine alındıktan sonra ağın alt kısmı kapanır.
- Avantajları: Orkinos gibi büyük ve değerli balık türlerini hızla ve büyük miktarlarda yakalama imkanı sağlar.
- Dezavantajları: Hedef dışı avlanma riski vardır, ancak modern ağlarda kullanılan kaçış kapıları ve sensörler bu riski azaltabilir.
b. Uzun Olta (Longlining)
Uzun olta sistemi, su yüzeyine yakın yaşayan pelajik balıkları yakalamak için kullanılır. Orkinos ve kılıç balığı gibi büyük türler, uzun yemli kancalarla avlanır. Bu yöntem, daha seçici bir avlama yöntemidir ve hedef dışı avlanma oranı düşüktür.- Yöntem: Uzun bir ana ipe yüzlerce yemli kanca bağlanır ve su yüzeyine yakın yerleştirilir. Balıklar yemi yutarak kancaya takılır ve tekneye çekilir.
- Avantajları: Hedef türlerin yakalanmasında etkili ve sürdürülebilir bir yöntemdir.
- Dezavantajları: Deniz kuşları ve kaplumbağalar gibi hedef dışı türlerin yakalanma riski bulunur.
2. Hamsi ve Sardalya İçin Endüstriyel Avlama Yöntemleri
a. Gırgır Ağı (Purse Seining)
Hamsi ve sardalya gibi küçük pelajik balık sürüleri, genellikle gırgır ağları kullanılarak yakalanır. Bu balıklar yüzeye yakın ve geniş sürüler halinde yaşarlar, bu da onları gırgır balıkçılığı için ideal kılar.- Yöntem: Gırgır ağı, sardalya ve hamsi sürülerinin etrafını çevreler ve ağın alt kısmı kapatılır. Daha sonra ağ geri çekilerek balıklar teknelere alınır.
- Avantajları: Küçük pelajik balıkları büyük miktarlarda yakalama imkanı sunar ve hızlı bir avlanma sağlar.
- Dezavantajları: Hedef dışı balıkların yakalanma riski vardır, ancak bu risk gırgır ağlarına eklenen kaçış sistemleriyle azaltılabilir.
b. Pelajik Trol (Midwater Trawling)
Hamsi ve sardalya gibi sürü balıkları için kullanılan bir başka yöntem, pelajik trol balıkçılığıdır. Bu yöntemde ağ, suyun ortasında çekilerek balık sürülerini toplar. Trol ağı suyun ortasında olduğu için deniz tabanına zarar vermez.- Yöntem: Pelajik trol ağı, su sütununda geniş bir alanı tarar ve küçük balık sürülerini toplar. Balıklar ağın içine girdikten sonra teknelere alınır.
- Avantajları: Deniz tabanına zarar vermeyen verimli bir yöntemdir.
- Dezavantajları: Bazı hedef dışı türler de ağlara takılabilir.
3. Kılıç Balığı İçin Endüstriyel Avlama Yöntemleri
a. Uzun Olta (Longlining)
Kılıç balığı genellikle su yüzeyine yakın ve derin sularda uzun olta yöntemi ile yakalanır. Yemli kancalar, denizin yüzeyine yakın bir noktada yerleştirilir ve balıklar bu kancalara takılarak avlanır.- Yöntem: Ana ipe bağlı yemli kancalar su yüzeyine yakın yerleştirilir ve kılıç balığı gibi büyük pelajik türler yemi yutarak kancaya takılır. Tekne hattı geri çekerek balıkları toplar.
- Avantajları: Seçici bir yöntemdir ve hedef dışı avlanmayı minimize eder.
- Dezavantajları: Deniz kaplumbağaları ve kuşlar gibi hedef dışı türlerin yakalanma riski vardır, ancak özel kaçış mekanizmaları bu riski azaltabilir.
b. Harpoon (Zıpkın Yöntemi)
Bazı bölgelerde kılıç balığı gibi büyük balıklar, zıpkın kullanılarak yakalanır. Bu yöntem, hedefe yönelik ve daha az çevresel etki oluşturan bir balıkçılık tekniğidir.- Yöntem: Tekneyle su yüzeyine yakın gezen büyük balıklar görüldüğünde zıpkınla hedeflenir. Bu yöntem genellikle geleneksel ve küçük ölçekli balıkçılıkta kullanılır.
- Avantajları: Hedef dışı avlanma riskini tamamen ortadan kaldırır.
- Dezavantajları: Yüksek verimlilik sağlamaz ve sadece sınırlı sayıda balık yakalanabilir.
4. Morina ve Mezgit İçin Endüstriyel Avlama Yöntemleri
a. Dip Trolü (Bottom Trawling)
Morina, mezgit ve diğer dip balıkları, dip trolü ile yakalanır. Bu yöntem, deniz tabanında yaşayan balıkları yakalamak için kullanılır. Trol ağı, deniz tabanını tarayarak balıkları ağın içine alır.- Yöntem: Trol ağı, deniz tabanına indirildikten sonra tekneler tarafından sürüklenir. Ağın alt kısmı ağır zincirlerle donatılmıştır ve deniz tabanında sürüklenerek balıklar toplanır.
- Avantajları: Geniş bir alanı tarayarak büyük miktarda balık yakalama kapasitesi sunar.
- Dezavantajları: Deniz tabanına zarar verebilir ve hedef dışı türleri yakalayabilir.
b. Dip Uzun Olta (Bottom Longlining)
Dip uzun olta sistemi, morina ve mezgit gibi dip balıklarının daha sürdürülebilir bir şekilde yakalanmasını sağlar. Yemli kancalar deniz tabanına yerleştirilir ve balıklar bu kancalara takılarak yakalanır.- Yöntem: Ana ipe bağlı yüzlerce yemli kanca deniz tabanına yerleştirilir ve belirli bir süre sonra hattın geri çekilmesiyle balıklar toplanır.
- Avantajları: Hedef dışı avlanma riski daha düşüktür ve deniz tabanına zarar vermez.
- Dezavantajları: Trol yöntemine göre daha az miktarda balık yakalanabilir ve daha yavaş bir yöntemdir.
5. Derin Deniz Karidesi ve Istakoz İçin Endüstriyel Avlama Yöntemleri
a. Tuzaklar ve Kafesler (Traps and Pots)
Derin deniz karidesi, ıstakoz ve yengeç gibi kabuklu deniz canlıları, tuzaklar ve kafeslerle yakalanır. Bu yöntem, özellikle dipte yaşayan kabuklu deniz canlıları için etkilidir.- Yöntem: Yemle donatılmış metal veya ağdan yapılmış tuzaklar deniz tabanına yerleştirilir. Kabuklu deniz canlıları tuzağa girer ve geri çıkamaz. Tuzaklar belirli aralıklarla toplanarak teknelere alınır.
- Avantajları: Hedef dışı avlanma oranı düşüktür ve deniz tabanına zarar vermez.
- Dezavantajları: Diğer yöntemlere göre daha düşük yakalama
4o
ChatGPT:
kapasitesine sahiptir.
6. Dip ve Yüzey Balıkları için Çeşitli Yöntemler
a. Ağ Uzatma (Gillnetting)
Levrek, lüfer ve diğer balık türleri için kullanılan ağ uzatma yöntemi, balıkların ağın gözlerine takılarak yakalanmasını sağlar. Bu yöntem, hem yüzeyde hem de deniz tabanında kullanılabilir.- Yöntem: Ağlar suya sabitlenir ve balıklar ağın gözlerine takılarak yakalanır. Ağlar belirli aralıklarla kontrol edilerek balıklar toplanır.
- Avantajları: Hedef balık türlerini yakalamada etkili bir yöntemdir ve düşük maliyetlidir.
- Dezavantajları: Hedef dışı avlanma riski bulunabilir.
b. Kapsül ve Dalgıç Ağları (Lift Nets)
Kapsül ve dalgıç ağları, yüzeyde veya belirli bir derinlikte tutulan ağlardır. Küçük balıklar ve bazı kabuklu deniz canlıları bu yöntemle yakalanabilir.- Yöntem: Ağlar su yüzeyine yakın yerleştirilir ve balıklar ağın içine dolduktan sonra ağ hızla çekilir.
- Avantajları: Küçük balıklar için hızlı ve verimli bir yöntemdir.
- Dezavantajları: Daha büyük balık türleri için etkili değildir.
